Φωσφίνη στην Αφροδίτη φέρεται να εντόπισαν επιστήμονες, όπως ανακοίνωσαν τη Δευτέρα.
Οπως μεταδίδει το Reuters, η εν λόγω χημική ένωση υποδεικνύει ότι μικρόβια μπορεί να κατοικούν στον γειτονικό της Γης πλανήτη και αποτελούν ένα σημάδι πιθανής ζωής!
Οι ερευνητές δεν ανακάλυψαν πραγματικές μορφές ζωής, αλλά σημείωσαν ότι η φωσφίνη στη Γη παράγεται από βακτήρια που ευδοκιμούν σε περιβάλλοντα που στερούνται οξυγόνου. Η διεθνής επιστημονική ομάδα εντόπισε για πρώτη φορά τη φωσφίνη χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο James Clerk Maxwell στη Χαβάη και το επιβεβαίωσε χρησιμοποιώντας το ραδιο τηλεσκόπιο Atacama Large Millimeter / submillimeter Array (ALMA) στη Χιλή.
«Με ό, τι γνωρίζουμε σήμερα για την Αφροδίτη, η πιο εύλογη εξήγηση για τη φωσφίνη, τόσο φανταστική όσο ακούγεται, είναι η ζωή», δήλωσε η μοριακή αστροφυσικός του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης και συν-συγγραφέας της μελέτης Clara Sousa-Silva. «Αυτό είναι σημαντικό γιατί, αν είναι φωσφίνη, και αν είναι ζωή, αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε μόνοι. Σημαίνει επίσης ότι η ίδια η ζωή πρέπει να είναι πολύ κοινή, και πρέπει να υπάρχουν πολλοί άλλοι κατοικημένοι πλανήτες σε ολόκληρο τον γαλαξία μας», πρόσθεσε.
Ο πλανήτης Αφροδίτη
Φυσικά χαρακτηριστικά
Τι είναι η φωσφίνη που ανακαλύφθηκε στην Αφροδίτη
Η «φωσφίνη»[1] (αγγλικά: phosphine, ονομασία κατά IUPAC «φωσφάνιο» phosphane) είναι ανόργανη χημική ένωση, που περιέχει φωσφόρο και υδρογόνο, με μοριακό τύπο PH3. Σημειώνεται ότι το αντίστοιχο υδρίδιο του πεντασθενούς φωσφόρου ονομάζεται φωσφοράνιο (PH5). Η φωσφίνη αποτελεί το φωσφορούχο ανάλογο της αμμωνίας.
Η φωσφίνη αποτελεί πιθανώς ένα (φυσικό) συστατικό της ατμόσφαιρας της Γης, αλλά σε πολύ χαμηλές και πολύ μεταβαλλόμενες συγκεντρώσεις, ως υποπροϊόν του παγκόσμιου βιοχημικού κύκλου του φωσφόρου. Η προέλευση της ατμοσφαιρικής φωσφίνης είναι αβέβαιη. Πιθανές πηγές περιλαμβάνουν τη βακτηριακή αναγωγή φωσφορικών, που προέρχονται (με τη σειρά τους) από την αποσύνθεση οργανικής ύλης και τη διάβρωση κραμάτων που περιέχουν φωσφόρο, πιθανώς μέσω (διαδοχικών) μερικών αναγωγών και αποπρωτονιώσεων, εφόσον στα περιβαλλοντικά συστήματα δεν έχουν βρεθεί αναγωγικά μέσα με επαρκή ισχύ για άμεση μετατροπή των φωσφορικών σε φωσφίνη, όπως αναφέρει η Βικιπαίδεια.
Πηγή: iefimerida.gr