Τσίπρας – Μαδούρο. Ή, “μια μύγα μέσα στο γάλα”

Του Κώστα Τριγώνη

Πόσο “ιδεολόγος” είναι, άραγε, ο κ. Αλέξης Τσίπρας; Αφελέστατο το ερώτημα, αλλά κάποιοι ίσως το θέτουν ακόμη, προσπερνώντας μια σειρά γεγονότων που από μόνα τους δίδουν σαφέστατη απάντηση.

Πόσο “ιδεολόγος” μπορεί να θεωρείται κάποιος, παλιός Κνίτης, όπως ο ίδιος ομολογεί, που στην πράξη, όχι μόνο διέβη τον Ρουβίκωνα, αλλά έγινε “το καλύτερο παιδί” της ευρωπαϊκής νομενκλατούρας, και δεν έχει αφήσει ανικανοποίητο κανένα χατήρι της Μέρκελ και του Τράμπ…

Πράγματι, καμία ελληνική κυβέρνηση, από το 1944 μέχρι και σήμερα, δεν υπηρέτησε με τόση πίστη και αφοσίωση, τα κελεύσματα των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, όσο η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Καμιά φορά όμως, τα γεγονότα “στραβώνουν”. Εκεί που κοροϊδεύεις το πόπολο με διάφορες αριστεροδέξιες χαζοθεωρείες, ξαφνικά προκύπτει ένα… αγγούρι στην πορεία σου, που σε υποχρεώνει να κάνεις επανεκκίνηση, τουλάχιστον των συνθημάτων σου. Όπως ακριβώς συνέβη τις τελευταίες μέρες με τις δραματικές εξελίξεις στη Βενεζουέλα.

Οι Συριζαίοι είχαν αναπτύξει “συντροφικές” σχέσεις με το αριστερό καθεστώς της κακορίζικης χώρας αυτής, από την εποχή του μακαρίτη του Ούγκο Τσάβες. Όταν αυτός παρέδωσε το πνεύμα και την εξουσία στον Μαδούρο, που έχει την όψη ενός παντελώς ηλίθιου αλλά και αδίστακτου ανθρώπου, οι Συριζαίοι έσπευσαν να ανανεώσουν τη “φιλία” τους. Έχουν βέβαια ειπωθεί πολλά γι’ αυτή τη “φιλία” και για κάποια, όχι και τόσο αθώα ανταλλάγματά της, αλλά δεν είναι της ώρας να μας απασχολήσουν αυτά.

Εκείνο που σήμερα ενοχλεί, είναι το γεγονός ότι, ενώ οι ΗΠΑ, όλες οι δημοκρατικές χώρες του πλανήτη και φυσικά όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τάσσονται ανεπιφύλακτα στο πλευρό του Γκουαϊντό, που ανέλαβε να ξελασπώσει τη Βενεζουέλα και να δώσει ένα κομμάτι γλυκό ψωμί στους πεινώντες Βενεζουαλέζους, αποφάσισε ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας να εξοφλήσουν κάποια από τα γραμμάτια της “φιλίας” τους με τον Μαδούρο και να παίξουν το ρόλο που παίζει μια μύγα μέσα στο γάλα!

Όλοι ξέρουμε, σε γενικές γραμμές, τί γίνεται στη Βενεζουέλα τα τελευταία χρόνια. Μια χώρα που θα έπρεπε να ζεί μέσα στα λεφτά, λόγω του πλουσιώτατου υπεδάφους της, μια χώρα που έπρεπε να είναι η Σαουδική Αραβία της αμερικανικής ηπείρου, κατάντησε να μη μπορεί να θρέψει τον πληθυσμό της, τον οποίο καταδιώκουν στους δρόμους οι αστυνομικοί και οι στρατιώτες του “αριστερού” καθεστώτος…

Αυτό το άθλιο και ανίκανο καθεστώς, προσπαθεί σήμερα να “στηρίξει” ο κ. Τσίπρας (σα να μη βλέπει τα χάλια του δικού του κόμματος), μαζί με τη Ρωσία και την… Τουρκία!

Πάρα πολλά θα μπορούσε να πεί και να σχολιάσει κανείς, γύρω από την αμετροέπεια των Συριζαίων. Νομίζω όμως πως με μια φράση, θάμαστε καλυμμένοι, χωρίς να χρειάζεται τίποτε άλλο να πούμε: “Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι”!

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content