Ύμνος στην Κρήτη

Της Ελένης Μανιωράκη – Ζωϊδάκη

«Η Κρήτη είναι μια χώρα στην  μέση του σκοτεινού πόντου, ωραία, εύφορος με την θάλασσα γύρω-γύρω », μάς πληροφορεί μέσα από την ηχώ των αιώνων η φωνή του Ομήρου

Ονομάστηκε Αέρια, για το ωραίο της κλίμαΧθόνια,  (χθων –γη),Τελχινία, χώρα των Τελχίνων (χώρα τεχνών), Ιδαία , από το όρος Ίδη, Κουρήτις, ως χώρα τρέφουσα  Κούρους και  Κρήτη,  είτε από μία νύμφη μυθολογική νεράιδα, είτε από μιαν ομώνυμη θεά των Εσπερίδων.  Αυτήν την Κρήτη,  την Κρήτη  των μύθων, των θρύλων και του Μίνωα, την κατοικούν από αρχαιοτάτων χρόνων, άνθρωποι    ξεχωριστοί,  αυτόχθονες, που κρατούν τιμημένο το όνομά της, μέχρι  και σήμερα,  στης Ιστορίας το διάσελο. Τωρά απαγορεύεται να εκθειάζεις ξεχωριστούς λαός αλλά οι κρητικοί είναι.

 Γιατί είναι το σπίτι του μεγάλου  Θεού των Θεών και ανθρώπων ΔΙΑ.
Γιατί εδώ μετέφερε την Ευρώπη ( θυγατέρα του Αγήνορα, βασιλέα της Φοινίκης) ο Δίας, μεταμορφωμένος σε άσπρο ταύρο. Ευρώπη όμως, σημαίνει «ευρύ όμμα» (γνώση). Εδώ κάρπισε λοιπόν  κι από εδώ  μεταδόθηκε  σε όλον τον κόσμο αυτή η γνώση.
 Γιατί, εδώ θεμελιώθηκε ο πρώτος πολιτισμός κι ο Μίνως έγινε ο πρώτος θαλασσοκράτορας. Αρχαιολογικά  δείγματα αποδεικνύουν ότι Κρήτες έφτασαν μέχρι την Αμερική.(Μ. Τσικριτσής).

Γιατί είχαμε ανάκτορα μεγαλοπρεπή με τέλειο σύστημα ύδρευσης κι αποχέτευσης κι είχαμε  κι έναν Τάλω να μας φυλά. 

Γιατί, ο Μίνωας δεν χρησιμοποίησε όπλα, όπως οι διασωθείσες παραστάσεις αποδεικνύουν για την εξάπλωση της αυτοκρατορίας του.
Γιατί,  ο Απόλλωνας με μορφή Δελφινιού  οδήγησε  το καράβι, με τους Κρήτες ναυτικούς, στους Δελφούς για να χτίσουν το ιερό του και να γίνουν οι ιερείς του.  

Γιατί, ο Ιδομενέας,  γιος του Δευκαλίωνα  και εγγονός του Μίνωα, συμμετείχε και διακρίθηκε για την αντρειοσύνη του στον Πόλεμο της Τροίας και
Γιατί,  Κρης, ο Επιμενίδης έσωσε την Αθήνα από το Κυλώνειον άγος

Και γιατί  οι Kρήτες τοξότες συνόδευαν τον στρατό του Μ.Αλεξάνδρου  που μαζί με τους Mακεδόνες τοξότες, αποτελούσαν αυτόνομη μονάδα, διοικούμενη από στρατηγό.

 Κινδυνεύουμε όμως να κατηγορηθούμε  για αρχαιολάτρες αν  μείνουμε μόνο σ’ αυτά.  Στα νεώτερα χρόνια:
-Κρήτες πολεμιστές,  είναι οι τελευταίοι που μάχονται γενναία δίπλα στον Κων/ νο  Παλαιολόγο, προσπαθώντας να αποσοβήσουν το μοιραίο, δηλαδή  την πτώση της Πόλης ,αγνοώντας βέβαια την απόφαση των Τουρκόφιλων « κάλλιον σαρίκι τούρκικο  παρά  τιάρα παπική»

 – Στους Βαλκανικούς πολέμους «το 4ο τάγμα εθελοντών Κρητών» και «το ανεξάρτητο σύνταγμα Κρητών» έγιναν παράδειγμα παλληκαριάς και ανδρείας..
– Ο «Ιερός λόχος» Κρητών φοιτητών και σπουδαστών συμμετείχε σε όλες τις ηρωικές μάχες για την απελευθέρωση της Ηπείρου.

-Αλλά και  την υπόθεση της Μακεδονίας,  η Κρήτη την είδε  και δική της υπόθεση .  Κατέφθαναν λοιπόν κατά κύματα στην Μακεδονία μαχητές Κρητικοί, συνδέοντας το όνομά τους με τον μεγάλον αυτόν Εθνικόν αγώνα. Έναν αγώνα, που ήταν καθοριστικής σημασίας για την σωτηρία και την επιβίωση του ελληνισμού της Μακεδονίας. Και σήμερα εμείς χαρίσαμε το ιερό όνομά της

-Στον πόλεμο του σαράντα εκτός του ότι στα αλβανικά βουνά  πολέμησαν σαν λιοντάρια, λέγεται ότι η ιαχή «αέρας» ακούστηκε από Κρητών χείλη. Και να το μεγάλο θαύμα. «Η ΜΑΧΗ ΤΗς ΚΡΗΤΗΣ» 20 με 31 του Μάη το 1941
-Οι  Κρητικοί,  έδωσαν το μοιραίο πλήγμα στο επίλεκτο σώμα των αλεξιπτωτιστών καταρρίπτοντας το γόητρο του ανίκητου άξονα. Οι Γερμανοί δεν συγχώρησαν ποτέ που μια χούφτα άοπλων Κρητικών κατάφερε να  αμαυρώσει  το γόητρο του άξονα και να προδιαγράψει την ήττα τους. Και σήμερα προσπαθούν να αμαυρώσουν την «μεγάλη νίκη» μιλώντας  για  πόλεμο χωρίς κανόνες ( Ρίχτερ). Ας  γιορτάσουμε όλοι οι Έλληνες την μεγάλη επέτειο κι μην επιτρέψουμε να αλλοιωθούν γεγονότα που έκαναν μεγάλη κι ένδοξη τη φυλή μας. 

ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ 
(δασκάλα – λογοτέχνις)

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ