Η κυρία Πελαγία είχε ένα μεγάλο φεγγίτη και ένα μεγάλο πρόβλημα· ειδικά, όταν έπιανε καλοκαίρι. Το δωμάτιο, που ήταν και μεσημβρινό, γινόταν φούρνος. Κάποια γειτόνισσα τη συμβούλεψε να βάλλει κουρτίνα, ώστε ο ήλιος να μην μπαίνει ελεύθερα, αλλά και πάλι τίποτα. Ώσπου, κάποια μέρα ήρθε επίσκεψη η ανιψιά της η Κικίτσα, που ήταν και καθηγήτρια, φυσικός. Τη χτύπησε η ζέστη, η θεία της είπε για το πρόβλημα και η Κικίτσα απεφάνθη, με ύφος … επιστημονικό. «Θεία μου, έκαμες το δωμάτιο θερμοκήπιο… Βάλε την κουρτίνα απ’ έξω. Ναι, απ’ έξω, σου λέω. Τέντα, δηλαδή»… Έτσι κι έγινε και το δωμάτιο δροσέρεψε! Η κυρία Πελαγία χάρηκε, που το πρόβλημά της λύθηκε και μέσα της ένιωσε υπερήφανη για τη σπουδαγμένη ανιψιά της…
Τι γίνεται με το θερμοκήπιο; Οι ακτίνες του ήλιου περνούν από το τζάμι ή το διαφανές πλαστικό του θερμοκηπίου. Στη συνέχεια αντανακλώνται, αλλά επειδή κατά την αντανάκλαση έχουν μεγαλύτερο μήκος κύματος, δηλ. είναι λιγότερο διεισδυτικές, δεν μπορούν να διαπεράσουν το τζάμι (ή το πλαστικό), παραμένουν μέσα στο χώρο και τον θερμαίνουν. Έτσι, η τοποθέτηση της κουρτίνας, δεν είχε αποτέλεσμα, επειδή οι ακτίνες του ήλιου είχαν ήδη περάσει μέσα στο δωμάτιο και το τζάμι, όπως και στο θερμοκήπιο, εμπόδιζε την αντανάκλαση προς τα έξω, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία του χώρου να ανεβαίνει. Αντίθετα, με την τέντα (την κουρτίνα απ’ έξω), οι ακτίνες δεν περνούσαν καθόλου μέσα στο δωμάτιο…
Ένα παρόμοιο φαινόμενο συμβαίνει και στον πλανήτη μας τα τελευταία 150 – 200 χρόνια, με τη δραστηριότητα του ανθρώπου (βιομηχανική επανάσταση και μετά). Η συνεχώς αυξανόμενη εκμετάλλευση των φυσικών πηγών και κυρίως η καύση του άνθρακα και των προϊόντων του πετρελαίου, συντελούν στην αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2), που είναι υπεύθυνο για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Δηλαδή: η Γη μας είναι ένα μεγάλο θερμοκήπιο και το CO2 παίζει το ρόλο που παίζει το τζάμι … έτσι, η ακτινοβολία από τον ήλιο, καθώς αντανακλάται από τη Γη, δεσμεύεται από το CO2 , που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα και η συνολική θερμοκρασία της Γης αυξάνει, αργά, αλλά σταθερά… Μαζί με το CO2 είναι και άλλες ουσίες συνυπεύθυνες, όπως οι χλωροφθοράνθρακες, δηλ. τα προωθητικά αέρια στα σπρέι και στα μηχανήματα κλιματισμού… είναι το μεθάνιο, το οποίο παράγεται σε μεγάλες ποσότητες από τις αγελάδες και τα άλλα μηρυκαστικά ζώα … είναι το όζον, που παράγεται από τις ηλεκτρικές εκκενώσεις, στην ατμόσφαιρα, αλλά και στους κινητήρες των αυτοκινήτων καθώς και άλλα λιγότερο σημαντικά και … απειλητικά.
Αξίζει να αναφερθεί, ότι το «φυσικό» φαινόμενο του θερμοκηπίου (πριν την παρεμβολή του ανθρώπου) έχει και θετική συνεισφορά. Χάρη σ’ αυτό, η θερμοκρασία της Γης διατηρείται στους 15οC, κατά μέσον όρο, πράγμα που κάνει δυνατή την ύπαρξη ζωής. Διαφορετικά, η μέση θερμοκρασία στον πλανήτη μας θα ήταν -18οC, δηλ. θα είχαμε παντού πάγο και η Γη θα ήταν ένας αφιλόξενος τόπος για τη ζωή, όπως την ξέρουμε σήμερα.
Η «συνταγή» χαλάει με την συνεχώς αυξανόμενη δραστηριότητα του ανθρώπου, ο οποίος για να καλύψει τις ανάγκες του και για να ικανοποιήσει τη συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση, υπερ- εκμεταλλεύεται τους φυσικούς πόρους της Γης. Έτσι, η αποψίλωση και η καύση των δασών, η καύση των ορυκτών καυσίμων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο…), για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, για τη βιομηχανία, για οικιακή θέρμανση και ψύξη (κλιματιστικά), είναι μια συνεχώς αυξανόμενη απειλή για τον πλανήτη μας…. Και μπορεί να διερωτηθεί κανείς: Τι βλάπτει μια μικρή αύξηση στη θερμοκρασία … ας πούμε 3 – 4 βαθμούς; Η άμεση επίπτωση θα είναι η σταδιακή αλλαγή του κλίματος, που φαίνεται ότι έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει· και αυτό θα οδηγήσει σε αλλαγές των μορφών βλάστησης, τόσο στις γεωργικές, όσο και στις δασικές εκτάσεις. Οι ζώνες βροχόπτωσης θα μετακινηθούν και θα συμβεί ερημοποίηση σε πολλές περιοχές… Άλλη επίπτωση θα είναι η τήξη των πάγων στους πόλους, αλλά και των παγετώνων στις ορεινές περιοχές, φαινόμενο που έχει ήδη αρχίσει να καταγράφεται. Έτσι, ακολουθεί άνοδος της στάθμης της θάλασσας και αν αυτή φτάσει το 1 ή 1,5 μέτρα, παραθαλάσσιες εύφορες και πυκνοκατοικημένες περιοχές θα πλημμυρίσουν … ακόμη και χώρες ολόκληρες θα βρεθούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας (Μπάνγκλα Ντες…)… Επίσης, μείωση των υδάτινων πόρων, εξαιτίας της αλλαγής του υδρολογικού κύκλου, με αύξηση των αναγκών για άρδευση μεγάλων περιοχών… Γενικά, η αύξηση της θερμοκρασίας θα καταστήσει ανυπόφορη τη διατήρηση της ζωής, ιδιαίτερα μέσα στις μεγάλες πόλεις … χρήση κλιματιστικών –αύξηση του φαινομένου του θερμοκηπίου και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.
Κατά –διαβολική- σύμπτωση, η εξακρίβωση και το μέλλον του φαινομένου, άρχισε από τις αρχές του 19ου αιώνα. Περιγράφηκε από το βαρόνο Jean Fourier, το 1822… και πάλι κατά –διαβολική- σύμπτωση, το έτος εκείνο, ο πληθυσμός της Γης έφτασε το 1 δισεκατομμύριο! Ο άνθρωπος, με τον υπερκαταναλωτισμό αλλά και την ευφυΐα που τον διακρίνει, έχει αποδειχθεί ότι είναι ικανός να επηρεάσει το κλίμα του πλανήτη μας. Και αν λάβουμε υπόψη την περίπου λογαριθμική αύξηση του πληθυσμού, ο οποίος μέσα σε 200 χρόνια έχει φτάσει τα 7,5 δισεκατομμύρια, οι προοπτικές δεν είναι ενθαρρυντικές. Όλες οι οδηγίες περί οικονομίας στην ενέργεια και περί «νοικοκυρέματος» και περιορισμού της σπατάλης, δεν είναι παρά ο φόρος, που ο άνθρωπος έχει αρχίσει να πληρώνει για την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού στον πλανήτη μας!
Ep.Peripatitis@gmail.com
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019