Τον Κώστα Ζουράρι, λίγο ή πολύ, τον ξέρουμε όλοι. Όταν κρίνει πως τον συμφέρει, παριστάνει τον κουζουλό, πετάει τους… τσούρλους του και λέει τα τρελά του. Ίσως είναι το μόνο που έχει μάθει να κάνει καλά στη ζήση του.
Χθες, για να υπενθυμίσει την παρουσία του στη Βουλή (ναι, ακόμη είναι μέλος της!), με αφορμή την κατάργηση του ασύλου στα ΑΕΙ, μίλησε για “αυταρχισμό”, για “βαρβατίλα”, για… “μπατηρημένη κ@@λα”, για «μια λυπημένη αναφροδισία» και άλλες ανισορροπίες που ούτε ο ίδιος καταλαβαίνει.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως “δεν αξίζει να ασχολείται κανείς μαζί του”. Αλλά, βλέπετε, εμάς ο Ζουράρις είναι… χωριανός μας (όπως κι ο Πολάκης). Θέλουμε δεν θέλουμε, τους παρακολουθούμε, που παριστάνουν αμφότεροι τους κουζουλούς, ενώ ξέρουμε πως τά ‘χουν κι οι δυο τετρακόσια. Απλώς, προσαρμόζουν κατά καιρούς τον “πολιτικό” λόγο τους έτσι ώστε να πείθουν τα γίδια να τους ψηφίζουν, αφού πάντα η κουζουλάδα “πουλάει”… (Δείτε λ.χ., τί έγινε στα Χανιά, όπου οι Συριζαίοι προτίμησαν ως βουλευτή τους τον “ανθηρόστομο” Παυλή από τον Σταθάκη, που τουλάχιστον είναι σοβαρός άνθρωπος).
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019