Κυριακάτικος περίπατος στα Αναφιώτικα

Της Ειρήνης Ι. Σουλτάτου

 

Κυριακή πρωί, λίγο μετά το άνοιγμα των μεγάλων αεροδρομίων της χώρας μας, κλειστά για κάμποσο καιρό  λόγω της γνωστής ενσκήψασας επικίνδυνης επιδημίας του κορονοϊού, και τα ανηφορικά μου βήματα με οδηγούν σε μια αγαπημένη γειτονιά των Αθηνών, γνωστή ως Αναφιώτικα…, μια συνοικία ακριβώς στη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης. Λέγεται ότι κατά την αρχαιότητα, κατόπιν χρησμού του μαντείου των Δελφών, η κατοίκηση στην περιοχή  αυτή είχε απαγορευθεί, απαγόρευση που καταπατήθηκε, όμως,  επί της εποχής του Πελοποννησιακού πολέμου  καθώς οι Λακεδαιμόνιοι  εισήλθαν στον συγκεκριμένο  χώρο ως πρόσφυγες. Κατά την περίοδο  της Τουρκοκρατίας, η συνοικία είχε το όνομα  «Μαύρες Πέτρες» και φιλοξενούσε εργάτες και δούλους από την Αίγυπτο. Μετά την απελευθέρωση και στο πλαίσιο απαραίτητων αρχαιολογικών ανασκαφών, απαγορεύθηκε εκ νέου η ανέγερση άλλων  κατοικιών. 

 

Στην πόλη των Αθηνών, όμως, είχαν συρρεύσει κτίστες από διάφορα μέρη της Ελλάδας καθώς υπήρχε σε εξέλιξη  ο απαραίτητος οικοδομικός οργασμός για την ανοικοδόμηση της πρωτεύουσας. Με το πρόσχημα ότι θα χτίσουν  έναν μικρό ναό, ένας οικοδόμος  με την βοήθεια ενός ξυλουργού, φίλου του, συγκέντρωσαν  οικοδομικά υλικά και σε μια νύχτα   δημιούργησαν την πρώτη κατοικία  που προοριζόταν για τον οικοδόμο και την αμέσως επόμενη νύχτα, άλλη μια στοιχειώδη κατασκευή για τον ξυλουργό. Όπως χαρακτηριστικά λέγεται, οι τεχνίτες αυτοί και καταπατητές, στην πραγματικότητα,  είχαν έλθει από την Ανάφη, γνωστοί με τα ονόματα Γεώργιος Δαμίγος και Μάρκος Σιγάλας. Η ονομασία δόθηκε εξ’ αιτίας  αυτών ακριβώς των πρώτων οικιστών.  

 

Πολύ σύντομα και άλλοι εργάτες ακολούθησαν την ίδια τακτική, σχηματίζοντας έτσι έναν φτωχικό, αλλά γραφικό, οικισμό με στενούς ελικοειδείς  δρομίσκους και  πολλά σκαλοπάτια λόγω της γνωστής κλίσης  του εδάφους. 

 

 Σήμερα ο περίπατος ανάμεσα στα στενά δρομάκια αυτού του παλιού αθηναϊκού οικισμού, προσφέρει στον επισκέπτη χαλάρωση μέσα από όμορφες μυρωδιές των μικρών πολύχρωμων λουλουδιασμένων αυλών και ταυτόχρονα όμορφη θέαση  μεγάλου τμήματος της πρωτεύουσας. 

 

Κάπου εκεί θα συναντήσετε το οίκημα που φιλοξένησε τους αγαπημένους πρωταγωνιστές της ταινίας «Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα» και σίγουρα δεν θα πάρετε το καπελάκι σας για να φύγετε… 

 

 

 

 

 

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content