Μόλις μια μέρα πριν λήξει το τελεσίγραφο των Βρυξελλών για τις απαραίτητες αλλαγές στον Προϋπολογισμό που κατέθεσε η Ιταλία για το 2019, φαίνεται ότι δρομολογείται η “ιταλική υποχώρηση”: Πριν από λίγη ώρα το Γραφείο Προϋπολογισμού της ιταλικής Βουλής αναθεώρησε τις εκτιμήσεις του σχετικά με το μέγεθος του ιταλικού ελλείμματος για την επόμενη χροηνιά, από το 2,4% στο 2,6%.
Επιπροσθέτως, το Γραφείο Προϋπολογισμού χαρακτηρίζει υπερβολικά αισιόδοξο τον στόχο του 1,5% για την ανάπτυξη της ιταλικής οικονομίας το 2019, περιορίζοντας το, κατά τις εκτιμήσεις του, στο 1,2%.
Οι δυο αυτές μεταβολές των εκτιμήσεων του αρμόδιου γραφείου για τον ιταλικό προϋπολογισμό, ανοίγουν διάπλατα την πόρτα για την “ιταλική υποχώρηση” στην απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να τηρηθούν τα συμπεφωνημένα, δηλαδή η Ρώμη να πάρει πίσω το σχέδιο προϋπολογισμού που κατέθεσε και να παρουσιάσει ένα άλλο, με μικρότερο έλλειμμα και μέτρα που βοηθούν περισσότερο την διατηρήσιμη ανάπτυξη.
Είχε προηγηθεί χθες το πρωί η αλλαγή της στάσης του Ιταλού υπουργου Οικονομικών Τζοβάννι Τρία -του μόνου αποδεκτού από τις αγορές, ο οποίος εγκρίθηκε από τον πρόεδρο της χώρας Ματαρέλα για τη θέση αυτή- ο οποίος, όπως μεραδίδει το ιταλικό πρακτορείο ANSA, θα έχει συνάντηση με τον πρωθυπουργό Κόντε ώστε να οριστικοποιήσουν τις υποχωρήσεις που είναι διατεθειμένη να κάνει η ιταλική κυβέρνηση, δηλαδή μια αναθεώρηση προς τα κάτω του ΑΕΠ (λαμβάνοντας υπόψη την επιδείνωση του από τον περασμένο Σεπτέμβριο έως σήμερα) που θα το φέρει πιο κοντά στις ευρωπαϊκές εκτιμήσεις (δηλαδή ανάπτυξη 1,2% αντί για 1,5% που εκτιμά η Ιταλία) και τη δέσμευση για αυτόματη μείωση των δημόσιων δαπανών σε περίπτωση που υπάρξει υπέρβαση των στόχων.
Οι εξελίξεις αυτές αφήνουν έκθετο τον επικεφαλής του Κινήματος των Πέντε Αστέρων Luigi Di Maio (του οποίου οι διαφορές με τον ηγέτη της Λέγκας του Βορρά Ματέο Σαλβίνι είναι πολλές και σημαντικές!), ο οποίος δήλωσε ότι η συμμόρφωση με τα όρια της Κομισιόν για τον προϋπολογισμό θα αποτελούσε «αυτοκτονία».
Αυτό που αναμένεται σήμερα είναι η εξεύρεση της “χρυσής τομής” μεταξύ Βρυξελλών – Ρώμης. Από κει και μετά, οι δυνάμεις που συνδιαμορφώνουν την ιταλική κυβέρνηση, θα πρέπει να δουν τις διαφορές τους και να επιχειρήσουν να τις επιλύσουν. Αλλιώς…
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019