Τρία χρόνια χωρίς τον αείζωον κρητίκαρο Μαρίνο Ιδομενέως

Του Νίκου Φλεμετάκη 

Υπάρχουν άνθρωποι των οποίων  την παρουσία στη ζωή σου δεν μπορείς να ξεχάσεις. Ακόμη κι όταν  φύγουν,  η συνέχιση της ζωής σου δηλώνει και μαρτυρεί  το πέρασμά τους. 

Όταν μάλιστα συμβαίνει να  έσπειραν καί να καλλιέργησαν στη ψυχή σου  το σπόρο της παράδοσης και  του πολιτισμού του τόπου σου ,όσα κι αν πεις ή όσα κι αν γράψεις , έχεις την αίσθηση ότι δεν έπραξες γι αυτούς τους ανθρώπους εκείνο που τους άξιζε. 

Και τότε μια σταγόνα στην άκρη των ματιών σου ανταμώνει, με τις θύμησες και ξεπηδά η ευγνωμοσύνη προς αυτούς.  Ξεπηδά το  θετικό αυτό συναίσθημα, που  έχει να κάνει με τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου και όχι με τον  εξωτερικό.

 Αυτό το εσωτερικό συναίσθημα με κίνησε και με κυρίευσε και θέλω να το εκφράζω ,αλλά και θα το εκφράζω προς έναν ¨άνθρωπο : ΤΟ ΜΑΡΙΝΟ ΙΔΟΜΕΝΕΩΣ ,ο οποίος με έκανε  με τις γραφές του, τις κρητικιές  πρακτικές  εκδηλώσεις του, να αγαπήσω ακόμη περισσότερο τον τόπο μου ,την πατρίδα μου, την ΚΡΗΤΗ. 

Πιστεύω όμως ότι το ίδιο  το εσωτερικό συναίσθημα της ευγνωμοσύνης είχε κυριεύσει τον εσωτερικό κόσμο και του αείμνηστου  συγγραφέα ΜΑΡΙΝΟΥ ΙΔΟΜΕΝΕΩΣ , ο οποίες έφυγε ,για το ταξίδι προς τους ουρανούς , πριν από τρία ακριβώς χρόνια .

 Μπορεί να μετοίκησε σε άλλους τόπους αλλά η παρουσία του πάντα ,με τα πνευματικά του έργα, θα περνοδιαβαίνει ,όχι μόνον τα σοκάκια ,τις συνοικίες του Μεγάλου Κάστρου αλλά και τις πόλεις της ΚΡΗΤΗΣ που τόσο αγάπησε!!~  .  

Υπηρξεν ένας  απλός αλλά με ψυχή  και τόλμη λιονταριού , απέριττος  ταπεινός  και  ένας   ευγνώμων άνθρωπος για όλα εκείνα που του πρόσφεραν δύο Αγάπες του:  Η ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ . 

Υπήρξεν ευγνώμων εραστής  της ιστορίας των , γιατί τον δίδαξαν ,  γιατί του έδωσαν τη γλώσσα τους  , την τοπική ντοπιολαλιά τους  , τις παραδόσεις , τα ήθη ,τα έθιμά τους , την χωρική και χιουμοριστική ζωή, τη καθημερινή ζωτική εργασία των κατοίκων της  

Και με όλα αυτά αισθάνθηκε τη εσωτερική χαρά , που χαρίζει  όρεξη και διάθεση, να προχωρήσει  πολλά βήματα παραπέρα και να δημιουργήσει  ένα πλέγμα της γνήσιας κρητικής παράδοσης, εκδίδοντας όλα αυτά σε βιβλία ,τα οποία αποτελούν  παρακαταθήκη των γενεών και τα οποία κοσμούν πραγματικά αρκετές βιβλιοθήκες σπιτιών , Υπηρεσιών και Συλλόγων, όπως  και την «πλούσια»  βιβλιοθήκη του Συλλόγου Πολιτιστικής Αναπτύξεως Ηρακλείου   . 

Μέσα δε σε αυτά  διασώζει το  γνήσιο των Κρητικών ιδιωματισμών ,ως και τις διάφορες άγραφες παραδόσεις ,που αποτελούν σημαντικά στοιχεία της  λαογραφίας ,η οποία μελετά τον παραδοσιακό ή τον λαϊκό πολιτισμό. 

Η  εργασία του δε αυτή ,αποδεικνύει την  απέραντη έκφραση ευχαριστιών του προς  τον τόπο, που του πρόσφερε αφειδώς όλα αυτά και  τον ανέδειξαν   αείζωον  εργάτη της διατήρησης της Κρητικής γλώσσας, της παράδοσης και γενικά του πολιτισμού της ΚΡΗΤΗΣ ΜΑΣ  .

Εμείς , με τη γραφή και με ενσυναίσθηση  εκφράζουμε την απέραντη ευγνωμοσύνη για την όλη πνευματική του προσφορά και την υποχρέωση  να συνεχίσουμε το  ταξίδι του και να αφήσουμε  σε νέα χέρια μικρών αναγνωστών τα αιθέρια  αναγνώσματά Του, την τήρηση και διατήρηση αυτών, για να   χαρίζουν και σ αυτούς τον ενθουσιασμό, την ικανοποίηση και την αγάπη για τον τόπο τους ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΜΑΣ  , όπως  έδωσαν σ’ εμάς  τόσα θετικά συναισθήματα και ανείπωτες πληροφορίες της ντοπιολαλιάς και της ζωής προγόνων μας. 

Γιατί ο ΜΑΡΙΝΟΣ αγάπησε την ΚΡΗΤΗ  και σε αυτή τη γήινη ζωή του υπήρξεν και θα υπάρχει ο ΑΕΙΖΩΟΣ  ΚΡΗΤΙΚΑΡΟΣ  ΜΑΡΙΝΟΣ ΙΔΟΜΕΝΕΩΣ .  

Γιατί  …………………

Έκαμε τη παράδοση γερό δεντρί με κλώνους ,

που δε λυγούνε στσι καιρούς κι αντέχουσι στσι χρόνους…

pastedGraphic.png

                                                                                   5 ΦΛΕΒΑΡΗ 2020

 

 

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content