Το όνομα μου είναι Κυριάκος

Γράφει ο Αιμίλιος Παττακός

Ξεκινώ αυτό το κείμενο αναφέροντας το όνομα του αρχηγού της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη προσπαθώντας να αποδείξω την προσπάθεια που κάνουν κάποιοι για χλευασμό και συκοφάντηση χρησιμοποιώντας το υποκοριστικό Κούλης.
Αφού αναφέρω μερικά βιογραφικά στοιχεία και την πορεία ως τώρα του αρχηγού της ΝΔ αυτή η προσπάθεια που προέρχεται από συγκεκριμένους κύκλους θα πέσει στο κενό.
Όταν πρωτοακουσα το όνομα του Κυριάκου σαν καινούργιο πολιτικό πρόσωπο από στενό μου συγγενικό πρόσωπο , εγώ όπως ο πολύς κόσμος θεώρησα ότι ένας ακόμα γόνος μεγάλης πολιτικής οικογένειας έκανε την εμφάνιση του στηριζόμενος στην οικογενειακή παράδοση και στη δύναμη που απορρέει από αυτήν.
Η πρωτιά του στις εκλογές στη β’ Περιφέρεια Αθηνών  του  2004 και του 2007  που συναγωνιστηκε με πρωτοκλασάτα στελέχη της παράταξης του ήταν ένα σημάδι ότι ο νέος αυτός πολιτικός ήταν πολλά υποσχόμενος και ότι μπήκε στην πολιτική για να μείνει.
Οι σπουδές στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ στις κοινωνικές επιστήμες,  το μεταπτυχιακό του στο Στάνφορντ  στη διοίκηση επιχειρήσεων  καθώς η προϋπηρεσία του σε σε Ελληνικές και ξένες επενδυτικές εταιρείες φανέρωναν την ιδιαίτερη γνώση στα οικονομικά..
Με την πολιτική κατάσταση να είναι ρευστή και την έλευση των μνημονίων , το κόμμα του διασπάστηκε με διαφορετικές απόψεις για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Η Ντόρα Μπακογιάννη ίδρυσε τη δημοκρατική συμμαχία  .
Εκεί που οι περισσότεροι θεώρησαν τον Κυριάκο δεδομένο σύμμαχο στο εγχείρημα της αδελφής του αυτός παρέμεινε πιστός στο κόμμα του ακολουθώντας τη συμβουλή του Ε. Αβέρωφ ότι τα πρόβατα τα τρώει ο λύκος όταν φεύγουν από το μαντρί.
Εκεί που χρειάστηκε να αποδείξει τις γνώσεις του και να δοκιμαστούν τα προσόντα του στη διοίκηση ήταν η περίοδος που άσκησε καθήκοντα υπουργού εσωτερικών και διοικητικής μεταρρύθμισης στην κυβέρνηση Σαμαρά οπου κρίθηκε αναγκαίο έκανε και τις απαιτούμενες συγκρούσεις αναλαμβάνοντας το πολιτικό κόστος.
Με την πτώση του Α. Σαμαρά και την έλευση της καινούργιας κυβέρνησης στην ψηφοφορία για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και αφού σχεδόν παμψηφεί τα κόμματα στήριζαν Προκόπη  Παυλόπουλο , ο Κυριάκος σαν μια παραφωνία στο κόμμα του και στο κλίμα των ημερών , αρνήθηκε τη στήριξη στον καινούργιο πρόεδρο.
Έχοντας το θάρρος της γνώμης του και αιτιολογώντας την απόφαση του για την καταψήφιση ανέφερε τρεις λόγους ότι δεν θεωρούσε ικανό για το αξίωμα του προέδρου τον κ. Παυλόπουλο  :
1) Καταλόγισε στον κ. Παυλόπουλο ανεπάρκεια ως υπουργού δημόσιας τάξης στο κάψιμο της Αθήνας το 2008 και την παθητική στάση που είχε τηρήσει.
2) Καταλόγισε επίσης ότι δεν αντιστάθηκε στις σειρήνες του λαϊκισμού με τη συνέχιση του πελατειακού κράτους.
3) Καταλόγισε ότι στα δικά του πρότυπα ο πρόεδρος δεν ταιριάζει στα Ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά..
Σίγουρα αυτή του η πράξη και περισσότερο η αιτιολόγηση της τον έφερε αντιμέτωπο με πολλούς εντός και εκτός κόμματος , όμως συγχρόνως  με αυτή του την επιλογή έδινε το πολιτικό του στίγμα και κατέγραφε το ηγετικό του ανάστημα.
Γιατί με την πράξη του αυτή τον κατέταξε στους πολιτικούς που προβάλλουν την άποψη τους και την υποστηρίζουν ασχέτως πολιτικού, προσωπικού ή οικογενειακού κόστους ξεχωρίζοντας έτσι από το σωρό.
Και ενώ η χώρα ζούσε στον παροξυσμό και την τρέλα της πρώτης φοράς αριστεράς, με τις διαπραγματεύσεις , τις αυταπάτες και το δημοψήφισμα στις εκλογές που έγιναν το Σεπτέμβριο ο Τσίπρας ξανακέρδισε τις εκλογές.
Εκεί ήταν που ο Κυριάκος ξεπετάχτηκε από το πουθενά δίνοντας υποψηφιότητα απέναντι στον σχεδόν σίγουρο πρόεδρο Ε. Μεϊμαράκη και με αντιπάλους εξίσου σοβαρά στελέχη όπως ο Α. Γεωργιάδης που εξέφραζε μια ιδεολογικη τάση στο κόμμα και ο Απ. Τζιτζικωστας  που εξέφραζε την ανανέωση.
Εκεί που ο τίτλος του πλήρους αουτσάιντερ δινόταν στον Κυριάκο Μητσοτάκη και που οι δημοσκοπήσεις του έδιναν μονοψήφια ποσοστά έκανε ένα αξιόλογο προεκλογικό αγώνα καλύπτοντας τη διαφορά από τους συνηποψηφιους του κάνοντας την έκπληξη πηγαίνοντας στο β γύρο.
Εκεί αφού με τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου της ΝΔ με πάνω από 400000  ψηφισάντων έδωσαν ώθηση στον καινούργιο πρόεδρο ο οποίος ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανατρέποντας τα προγνωστικά των πρώτων ημερών.
Ήδη από τις πρώτες δημοσκοπήσεις ο αχαστος Τσίπρας που έχει κερδίσει τρεις εκλογικές μάχες είδε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τον ξεπερνά στη λεγόμενη καταλληλότητα ως πρωθυπουργός πράγμα πρωτόγνωρο για όσους είχαν διατελέσει αρχηγοί αξιωματικής αντιπολίτευσης που υστερούσαν δημοσκοπικα μονίμως του εκάστοτε πρωθυπουργού..
Ο καιρός περνούσε και οι αντίπαλοι του μή βρίσκοντας κάτι αρνητικό να του καταλογίσουν προσπάθησαν με πολλούς τρόπους να λοιδωρησουν και να χλευάσουν την προσωπικότητα του για να μειώσουν την αξία του.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μάλιστα στη Βουλή χρησιμοποιούσε μια φρασεολογία καφενείου κάνοντας προσωπικές επιθέσεις εναντίον στο πρόσωπο του και την οικογένεια του .
Πολλές φορές έγινε προσπαθεια ακόμη και να εμπλέκουν και τη σύζυγό του πέρα από όλα τα άλλα μέλη της οικογένειας του στα πολιτικά παιχνίδια με χτυπήματα κάτω από τη μέση.
Ο Κυριάκος όμως σπάνια τον ακολούθησε σε αυτή την παγίδα του λαϊκισμού και της πτώσης του επιπέδου στην πολιτική και δεν συμμετείχε σε αυτό τον κατήφορο.
Προχώρησε όμως σε κινήσεις που έδιναν το σήμα στην κοινωνία ότι κάτι αλλάζει.
Ξεκίνησε με μια συμβολική αλλά και ουσιαστική κίνηση , μετέφερε τα πανάκριβα κεντρικα γραφεία της ΝΔ από τη Λ. Συγγρού στην Πειραιώς με το κόστος λιγότερο από το ένα δέκατο των προηγούμενων , σηματοδοτώντας μια νέα αρχή με άλλες λογικές.
Δημιούργησε πολλές γραμματείες που παρακολουθούσαν το κυβερνητικό έργο τοποθετώντας νέα στελέχη υπό την καθοδήγηση του καινούργιου γραμματέα Λευτέρη Αυγενακη και υιοθετώντας παντού τις νέες τεχνολογίες.
Έκανε την κάρτα μέλους που με τα 12 ευρώ που κοστίζει επέτρεψε σε πολλούς να συμμετέχουν οικονομικά στο κόμμα δημιουργώντας τακτικά έσοδα στο κόμμα χωρίς να υπάρχει η ανάγκη χρηματοδότησης από τους λίγους που μπορεί να δημιουργούν σχέσεις εξάρτησης .
Διαχώρισε τη θέση του από τους προκατόχους  στο κόμμα και στην κυβέρνηση δίνοντας το δικό του στίγμα , χωρίς όμως ποτέ να τους αδειάσει  ούτε να απαξιώσει το έργο τους καταφέρνοντας να έχει έτσι μια ισχυρή εσωτερική αποδοχή από όλες τις πλευρές και τάσεις.
Όργωσε από άκρη σε άκρη όλη τη χώρα μαθαίνοντας από πρώτο χέρι τα προβλήματα του λαού που του έδιναν τη δυνατότητα να προτείνει και τις ανάλογες λύσεις δημιουργώντας με τον απλό κόσμο μια σχέση εμπιστοσύνης.
Δεν λαικισε σε αυτά τα περίπου τρία χρόνια της αρχηγίας του ούτε πρότεινε μαγικές λύσεις στην κοινωνία που είχε ανάγκη να βρει έναν ηγέτη που θα μπορούσε να εμπιστευτεί.
Φτάνοντας λοιπόν στις ευρωεκλογές οι αντίπαλοι του που τόσο καιρό κυβέρνησαν με αλαζονεία και χωρίς μέτρο υπέπεσαν σε ένα ακόμη μεγάλο λάθος υποτίμησαν τις δυνατότητες του προέδρου της ΝΔ αλλά και τις αντοχές της Ελληνικής κοινωνίας.
Όταν λοιπόν έφτασε η ώρα της κρίσεως όλοι αυτοί  πληρώθηκαν με ένα σκληρό νόμισμα την απόρριψη , ενώ οι αγώνες και οι προσπάθειες του Κυριάκου στέφθηκαν με επιτυχία.
Τότε ήταν που όλοι κατάλαβαν ότι δεν είχαν να κάνουν με έναν Κούλη όπως τον αποκαλούσαν αλλά με έναν Κυριάκο με κεφαλαία που τίμησε την Κρητική του καταγωγή που τόσο είναι υπερήφανος.
Γιατί απέδειξε στην πράξη με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ότι όταν κάποιος αγωνίζεται συνετα και προσγειωμένα φτάνει στο στόχο του χωρίς τυμπανοκρουσιες.
Εκεί όμως που ο Κυριάκος που απέδειξε ακόμα στους φίλους και στους εχθρούς ότι ήλθε για να ενώσει , σε αντίθεση με τους αντιπάλους του που διχάζουν , ήταν τη βραδιά των ευρωεκλογών και με το άκουσμα της Νίκης και του μεγάλου αποτελέσματος ζήτησε με sms από τα στελέχη και τους βουλευτές αυτοσυγκράτηση  στους πανηγυρισμούς και δουλειά μέχρι την τελική νίκη , φέρνοντας ουσιαστικά καινούργια ήθη στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Αυτός λοιπόν είναι ο Κυριάκος.

 

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content