Μιλάμε, ακούμε, γράφουμε, διαβάζουμε, βλέπουμε, σχολιάζουμε… Το αποτέλεσμα;

Τα ρήματα του τίτλου δεν είναι γραμμένα  «εική και ως έτυχεν». Αλλά με τη λογική σειρά .Πρώτα μιλούμε και κατόπιν ακούμε , γράφουμε και μετά  διαβάζουμε, βλέπουμε και αφού δούμε σχολιάζουμε. 

Όπως λοιπόν   είναι γραμμένα τα ρήματα αυτά  της Ελληνικής γλώσσας, μήπως και τα διάφορα συμβάντα ή συμβαίνοντα γύρω,  καλόν  είναι να αντιμετωπίζονται με την λογική .την καρδιά και την ενσυναίσθηση, αλλα με πρακτικά  αποτελέσματα; 

Όταν αναφερόμαστε στη λογική , δεν εννοούμε τη φιλοσοφική θεώρηση στους διάφορους κλάδους επιστημών , αλλά στη φαιά ουσία του ανθρώπινου κρανίου. Δηλαδή στο ψυχοπνευματικό κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης, το οποίον κέντρο αποτελεί το θυρωρό αλλά και  τον  αρχιτέκτονα της δομής της σκέψης και της απόφασης προς πραγμάτωση των σκέψεων ..

Επίσης όταν κάνουμε λόγο για την ενσυναίσθηση , αναφερόμαστε στην ανθρώπινη ικανότητα , σύμφωνα με τη νευροψυχολογία, να μοιραζόμαστε από κοινού και να βιώνουμε, δηλαδή να κάνουμε δικά μας, τα συναισθήματα ενός τρίτου προσώπου. 

Ας αναφέρουμε δε   συναισθήματα ,όπως τα ορίζει ο αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος Αριστοτέλης  : «Ο φόβος, η εμπιστοσύνη, ο θυμός, η φιλία, η ηρεμία, η εχθρότητα, η ντροπή, η αναίδεια, το κρίμα, η ευγένεια, ο φθόνος, η αγανάκτηση, η άμιλλα, η χαρά ,η  θλίψη και η περιφρόνηση».

Όταν δε όλα αυτά τα συναισθήματα ,έχουν συνοδό,  στο δρόμο της ζωής μας ,την υπέρτατη αρχή της λογικής , καταλήγουν στην καρδιά του ανθρώπου, η οποία διακατέχεται από  λόγους, που δεν γνωρίζει το ανθρώπινο λογικό. Γιατί Εκείνη έχει το γλυκό ποτό της Αγάπης και λούζει τα αρνητικά , καθαρίζοντας τα, από την άρνηση ,το ψέμα και το πείσμα. Μετά τα προωθεί στα θετικά μετατρέποντας έτσι τη θλίψη σε χαρά, το φόβο και την  αναίδεια ,το φθόνο και την εχθρότητα, το κρίμα κι τη ντροπή ,την αγανάκτηση ,το ψέμα και την  περιφρόνηση, σε φιλία, ηρεμία, ευγένεια σε αλήθεια και προ πάντων σε ευγενή άμιλλα .

Με όλα τα παραπάνω  εκφράζουμε την επιθυμία, προτρέπουμε τους νέους, παρακαλούμε όλους ανεξαρτήτου ηλικίας, να καταθέτουν πρακτικά τις ιδέες τους ,τις προτάσεις τους, τις σκέψεις ,,τα  όσα προτίθενται να πραγματοποιήσουν ,σύμφωνα με την πολιτισμική λογική και την μετατροπή των αρνητικών συναισθημάτων και ανήθικων ορέξεων,  σε θετικές βάσεις και βαθμίδες της καρδιάς και τελικά να έχουν ένα θετικό πρακτικό αποτέλεσμα  και όχι μόνον θεωρίες . . 

Με την κατάθεση  δε  αυτή  εισπράττουν χαρά και αποδίδουν εκείνη την αγάπη που κληρονόμησαν από τους γονείς και έτσι   μπορούν  να νιώσουν  τον πόνο των άλλων, συμμετέχουν και συμμερίζονται  τα συναισθήματα των άλλων ,άσχημα ή καλά. Επιφορτίζονται  με  τις ανάγκες των άλλων και ενίοτε τις βάζουν  πιο πάνω από τις δικές των . Διαθέτουν  το μυαλό να αποδέχονται  τους χαρακτήρες  και τους τρόπους ζωής των άλλων και τέλος με τον τρόπο της καταθετικής αυτής σκέψης και ενέργειάς των , ίσως αλλάξουν   τους τρόπους και τις σκέψεις των άλλων και τότε θα παύσουμε να μιλάμε-ακούμε.γράφουμε.–διαβάζουμε, βλέπουμε-σχολιάζουμε θεωρητικά, αλλά με πράξεις που να φέρνουν τα ποθητά αποτελέσματα : 

Στα Δυστυχήματα και ατυχήματα της ασφάλτου ,

Στην ενδοοικογενειακή βία 

Στην σχολική βία και συμπεριφορά, 

Στη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση 

Στις ληστείες και διαρρήξεις,

Στην πορνογραφία, 

Στην παιδική κακοποίηση,

Στην απληστία κρατών, λαών και ανθρώπων 

Στην  ανώφελη και στείρα αντιπαράθεση  

Στις οξύτητες περιουσιακών διενέξεων ,

Στις αυτοχειρίες 

Στους φόνους των κτηματικών διαφορών 

Στους άσκοπους και επικίνδυνους  «παλικαρίστικους» πυροβολισμούς . 

Στις θρησκευτικές  οξύτητες και παραλογισμούς 

Στις Φθορές της ξένης περιουσίας . 

Ευχόμαστε η συμβουλή και συμβολή μας αυτή να είναι η αρχή μιας καινοτόμου  σκέψης, με πρακτική εφαρμογή  ,δια της οποίας τα σφάλματα και οι ,του παρελθόντος, δέσμες των αρνητικών χειρισμών και ενεργειών  να πάψουν να εμφανίζονται και οι προτεινόμενες  μέθοδοι να βοηθήσουν , να αντιμετωπιστούν όλες αυτές οι συμπεριφορές ,οι  οποίες προκαλούν όλα τα αρνητικά συναισθήματα ,που εμείς προσπαθούμε να αποτρέψουμε .

 Ας ανατρέψουμε όμως και  το, του ΟΥΓΚΩ (Victor  Hugo) ,ρηθέν ότι…: «Το τελευταίο βήμα είναι το δυσκολότερο του πρώτου» και ας ευχηθούμε να είναι το  πρώτο βήμα  το δυσκολότερο του τελευταίου μιας μακρινής πορείας , η κατάληξη της οποίας θα είναι σε ένα κόσμο ολόφωτο, με το τελευταίο βήμα ανάλαφρο και αέρινο να σε οδηγεί στον κόσμο απαλλαγμένο από έχθρες, αγριότητες, δυστυχήματα ψέμα και ατομικές και οικογενειακές θλίψεις   ώστε ατενίζοντας τον , να  καταλαμβάνεται ο δικός σου κόσμος, μόνον από θετικά υπέροχα συναισθήματα .