Σε μια κορύφωση του λαϊκισμού του, ο Ταγίπ Ερντογάν μεθόδευσε και υλοποίησε την απειλή του, που στρεφόταν εναντίον όλου του Χριστιανικού κόσμου: Μετέτρεψε ξανά σε τζαμί την Αγιά Σοφιά, το ιστορικό σύμβολο του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Πίστης.
Η αποκοτιά του ήταν μεγάλη. Αναμενόμενη ήταν όμως η πραγμάτωση της υπόσχεσης που από χρόνια έδινε στο λαό του και τους πιστούς μουσουλμάνους.
Τώρα, οι μεν Τούρκοι πανηγυρίζουν, οι δε απανταχού Ορθόδοξοι Χριστιανοί και ειδικά εμείς οι Έλληνες, αισθανόμαστε μεγάλη απογοήτευση και οδύνη. Ο Ερντογάν έξυσε και αιμάτωσε μια παλιά πληγή, στο βάθος της ψυχής της Ρωμιοσύνης…
Έτσι, φθάσαμε σε ένα “σημείο μηδέν”. Ο προβληματισμός μας εντείνεται, όσο περνούν τούτες οι δύσκολες ώρες, που ξυπνούν το μαύρο ιστορικό παρελθόν μας, την ώρα μάλιστα που προετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και την απελευθέρωση του Γένους.
Ένα πικρό, επίμονο και αιχμηρό ερώτημα αρχίζει πλέον να μας απασχολεί: Τί αντιδράσεις θα υπάρξουν, απέναντι σε αυτή τη βάναυση, ιστορική πρόκληση της Τουρκίας; Θα περιοριστούμε άραγε εμείς οι Έλληνες, στην ανάγνωση των διπλωματικών διαβημάτων του υπουργείου μας των Εξωτερικών, που ενδέχεται να ακολουθήσουν; Ή θα απαιτήσουμε δυναμικά αντίμετρα;
Το πρόβλημα βέβαια δεν αφορά μόνο εμάς τους Έλληνες. Ενοχλεί και απογοητεύει, εκτός από την Ορθοδοξία, όλο τον Χριστιανικό κόσμο. Ακόμα και τους Λατίνους, που δεν βοήθησαν ως όφειλαν, το 1453, τη διάσωση της Κωνσταντινούπολης.
Πώς άραγε θα αντιδράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση; Έχει σκοπό να αντιδράσει; Αντιλαμβάνονται οι υπεύθυνοι των Βρυξελλών, που κόπτονται υπέρ της προστασίας της Ευρώπης από την απειλή του Ισλάμ, πως έχουν ιερή υποχρέωση να μη δεχθούν το μίασμα του ιστορικού ναού, και πως πρέπει να καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να προστατεύσουν το συμβολικό μνημείο;
Από τις ΗΠΑ, δεν περιμένουμε πολλά πράγματα. Μάλλον δεν περιμένουμε τίποτε απολύτως, όσο τουλάχιστον θα βρίσκεται στον Λευκό Οίκο ο στενός φίλος του Ερντογάν, που δεν χάνει ευκαιρία να χαριεντιστεί μαζί του και να κλείνουν μαζί προκλητικές οικονομικές συμφωνίες…
Για να είμαστε ειλικρινείς, γενικώς δεν περιμένουμε πολλά πράγματα. Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια ακολουθεί μια συγκεκριμένη πορεία. Οι Τούρκοι, κατά ένα μεγάλο ποσοστό τους, εμπιστεύονται τον Ερντογάν, θεωρώντας πως έκανε “μεγάλη και ισχυρή” τη χώρα τους.
Υπάρχει βέβαια και ένα σημαντικό ποσοστό Τούρκων που δεν συμφωνεί με τα καμώματα του Ερντογάν. Θα δούμε τώρα αν υπάρξουν αντιδράσεις από αυτή την πλευρά, κάτι που δεν θεωρείται ιδιαίτερα πιθανό.
Έτσι, το βάρος πέφτει και πάλι στην ελληνική Κυβέρνηση και στον ελληνικό πολιτικό κόσμο, που δεν βρίσκεται στα καλύτερά του. Δεν έχει συνοχή, ούτε ασχολήθηκε ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, με τις απειλές του Ερντογάν.
Ο Ελληνικός λαός όμως, απευθύνεται σήμερα στην Κυβέρνησή του και στον πολιτικό κόσμο. Και απαιτεί σοβαρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας, για την ασέβεια απέναντι στην Αγιά Σοφιά, αλλά και για το πλήθος των τουρκικών προκλήσεων εις βάρος της πατρίδας μας.
Οι στιγμές απαιτούν ψυχραιμία, σύμπνοια, σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Από κυβερνώντες και κυβερνωμένους. Ο Ελληνισμός δεν αντιμετωπίζει πρώτη φορά τέτοια προβλήματα. Έχει αντιμετωπίσει και πολύ χειρότερα. Πάλαιψε όμως. Ποτέ δεν κατέθεσε τα όπλα, ούτε παραδόθηκε αμαχητί. Σήμερα, καλείται για μια ακόμη φορά, να υπερασπιστεί την Ιστορία του και τα δίκαιά του. Ας ελπίσουμε πως θα το κάνει, με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019