Η ανθούσα βιομηχανία παραγωγής ερωτήσεων και επερωτήσεων

Του Κώστα Τριγώνη

 

Μπορεί να μην πηγαίνει καλά ο βιομηχανικός τομέας στην Ελλάδα, ένας όμως κλάδος της Βιομηχανίας μας, ανθεί και λουλουδίζει.

Ποιός είναι αυτός; Η βιομηχανία παραγωγής ερωτήσεων και επερωτήσεων της αντιπολίτευσης στη Βουλή!

Βλέπετε, ανέκαθεν στην Ελλάδα, είθισται οι βουλευτές του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος να σιωπούν. Οι γλώσσες λύνονται, μόνο όταν το κόμμα τους βρεθεί στην αντιπολίτευση! Τότε, καταλαμβάνονται από μια ακατάσχετη ανησυχία, που μετουσιώνεται σε φλυαρία και λογοδιάρροια. Και ψάχνουν αγωνιωδώς, οι αντιπολιτευόμενοι βουλευτές, να ανακαλύψουν προβλήματα, κενά, ελλείψεις, παραλείψεις, στραβοτιμονιές, κ.ο.κ.

Έτσι, βέβαια, πολλοί βουλευτές γίνονται “μετά Χριστόν προφήτες”. Γιατί πολλές από τις επισημάνσεις τους είναι μεταχρονολογημένες. Θα μπορούσαν δηλαδή να είχαν γίνει πολύ ενωρίτερα, ενδεχομένως από τότε που το κόμμα τους κατείχε την εξουσία. Αλλά, κάτι τέτοια, θεωρούνται μάλλον “λεπτομέρειες”… Θόρυβος να γίνεται, κι ας προκαλείται από άδειους τενεκέδες.

Όχι πως δεν χρειάζεται η κριτική στην εκάστοτε κυβέρνηση, αλοίμονο! Αναγκαία είναι. Αλλά, λίγο κράτει, ποτέ και κανένα δεν βλάπτει.

Βέβαια, για να ασκήσει κάποιος κριτική, θα πρέπει προηγουμένως να έχει κάνει και την αυτοκριτική του. Και επιπλέον, η άσκηση αντιπολίτευσης απαιτεί πρωτίστως αντικειμενικότητα, αυτοκυριαρχία, σεβασμό και απόλυτη σοβαρότητα, ιδιότητες δηλαδή που μάλλον βρίσκονται σήμερα σε πλήρη ανεπάρκεια στο πολιτικό μας στερέωμα.