Τί συμβαίνει φέτος με το λάδι; – Αποσβολωμένοι οι ελαιοπαραγωγοί από την καταστροφή, ζητούν εξηγήσεις, αποζημίωση και εγγυήσεις

Μετά τις ολοήμερες, αγωνιώδεις προσπάθειες των ελαιοπαραγωγών στα λιόφυτα, όπου προσπαθούν να μαζέψουν τις ελιές τους, έρχεται η πιο κρίσιμη γι΄αυτούς στιγμή, στο ελαιουργείο, όπου γίνεται η μέτρηση της ποιότητας του παραχθέντος ελαιολάδου.

Δυστυχώς, η απογοήτευση κορυφώνεται, όταν στον παραγωγό ανακοινώνεται ότι το λάδι του, στις περισσότερες των περιπτώσεων, υπερβαίνει το ένα οξέο!

Πολλοί αγρότες, δεν έκαναν πρόσθετα ψεκάσματα στα λιόφυτα με “δικά τους μέσα” και περιορίστηκαν στους γενικούς ψεκασμούς των διαφόρων συνεργείων. Αυτοί, δέχονται μοιρολατρικά την υποβάθμιση της ποιότητας του προϊόντος τους, αφού δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.

Υπάρχουν όμως και πλείστες όσες περιπτώσεις ελαιοπαραγωγών, που κατέβαλαν πρόσθετους κόπους και έξοδα, για να ψεκάσουν μια, δυο, τρεις, ή και περισσότερες φορές, τα λιόφυτά τους, με δικά τους μέσα, για “πρόσθετη προστασία”. Αυτοί οι άνθρωποι, δεν μπορούν τώρα να δικαιολογήσουν και να χωνέψουν, πώς γίνεται να περιμένουν λάδι τριών γραμμών, και να τους προκύψει λάδι… 13 γραμμών ή και δυο και τριών οξέων!

Εκνευριστικοί κάποιοι γεωπόνοι

Το βαρύ κλίμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ των παραγωγών, γίνεται ακόμα βαρύτερο, από τα όσα δηλώνουν σε μέσα ενημέρωσης κάποιοι γεωπόνοι ή “αρμόδιοι” υπηρεσιακοί παράγοντες. Που, ούτε λίγο ούτε πολύ, επιμένουν πως “οι ψεκασμοί για το δάκο έγιναν φέτος… κανονικά”!

Τί είδους “κανονικότητα” όμως είναι αυτή, με βάση τα απογοητευτικά τελικά αποτελέσματα;

Έτσι, ο κόσμος προσπαθεί να σκεφτεί και να ερμηνεύσει τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την καταστροφή. Και, επειδή κανείς υπεύθυνος δεν έχει την γενναιότητα να βγεί και να μιλήσει, οι ελαιοπαραγωγοί αναπαράγουν όσα ακούνε από εδώ κι από κεί, και ορισμένοι αφήνουν τη φαντασία τους να οργιάσει! Με αποτέλεσμα, στα λιόφυτα όλη μέρα και το βράδυ στα καφενεία των χωριών να ακούγονται ακόμη και τα πιο απίθανα πράγματα, που δεν αξίζει τον κόπο να τα επαναλάβει κανείς.

Αυτά που προέχουν σήμερα, είναι δυο αναγκαία πράγματα:

1. Να υπάρξει υπεύθυνη ενημέρωση των ελαικοπαραγωγών για τους λόγους που οδήγησαν στην καταστροφή, από τον δάκο ή από τυχόν άλλες ασθένειες, και
2. Να εξασφαλιστούν κονδύλια για ουσιαστική αποζημίωση των πληγέντων ελαιοπαραγωγών. Αν δεν αποζημιωθεί αυτή η τεράστια καταστροφή, τότε για ποιούς μηχανισμούς προστασίας των αγροτών μιλάμε;
3. Να υπάρξουν επίσης υπεύθυνες ανακοινώσεις για το πώς η πολιτεία σκοπεύει να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ώστε να μην επαναληφθεί στο μέλλον αυτή η τραγωδία.

Απαιτείται υπεύθυνη ενημέρωση

Όταν μιλάμε για υπεύθυνη ενημέρωση, εννοούμε ότι αυτή πρέπει να έχει τη σφραγίδα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της Περιφέρειας Κρήτης. Ο κόσμος πρέπει να μάθει τί φταίει και φέτος καταστράφηκε η σοδειά του. Και, αν χρειαστεί, να αποδοθούν ευθύνες στο ακέραιο!

Επίσης, δεν αρκεί να λέγονται γενικότητες από ανθρώπους που κατέχουν υπεύθυνες θέσεις, όπως ότι “πρέπει να δούμε τί θα κάνουμε”, κλπ. Όσοι βρίσκονται σε υπεύθυνα πόστα, οφείλουν να συνεννοηθούν μεταξύ τους και με τις όποιες υπηρεσίες υπάρχουν, και αφού καταλήξουν σε γενική αναθεώρηση της πολιτικής προστασίας της ελαιοπαραγωγής, με την εφαρμογή κάθε πρόσφορης σύγχρονης μεθόδου, να ενημερώσουν με υπευθυνότητα τους ελαιοπαραγωγούς.

Διαφορετικά, αν αυτά δεν γίνουν, η απογοήτευση των ελαιοπαραγωγών μπορεί να φθάσει ακόμα και σε μελλοντική εγκατάλειψη της καλλιέργειας!

Κ.Τ.