Εννιά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο Μανώλης Ρασούλης και όλοι τον θυμόμαστε μέσα από το πλούσιο έργο που μας άφησε, τόσο στο τραγούδι, όσο και στην ποίηση.
Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στο Ηράκλειο στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945, όπου και μεγάλωσε. Όπως ο ίδιος έλεγε, έψαλε στον Πολιούχο Αγιο Μηνά ο οποίος και τον επηρέασε αισθητικά και ιδεολογικά, βοηθούσε τον πατέρα του στο χρυσοχοείο όπου και από εκεί επηρεάστηκε από τα ρολόγια και τον χρυσό, ήταν σημαιοφόρος στο σχολειό του, και γενικά πέρασε πολύ όμορφα παιδικά χρόνια με τα αδέλφια του και τους φίλους του.
Τελειώνοντας το γυμνάσιο σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας. Το 1967 φεύγει για το Λονδίνο όπου μένει 6 χρόνια. Εκεί διαμορφώνεται ιδεολογικά συμμετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα. Στο Λονδίνο γράφει τα πρώτα του βιβλία και το Μάη του ’68 παίρνει μέρος στην μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εντείνει τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες. Σημαντική στιγμή στην πορεία του ήταν όταν ο Μάνος Λοΐζος τον κάλεσε να τραγουδήσει στο δίσκο «Τα νέγρικα» μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη. Δισκογραφικοί σταθμοί είναι χωρίς αμφιβολία, οι δουλειές: «Τα δήθεν» σε μουσική Νίκου Ξυδάκη (1979), «Πότε Βούδας πότε Κούδας» σε μουσική Πέτρου Βαγιόπουλου (1989) και φυσικά ένα από τα σημαντικότερα ηχογραφήματα του νέου ελληνικού τραγουδιού, «Η εκδίκηση της γυφτιάς» σε μουσική Νίκου Ξυδάκη με την ερμηνευτική σφραγίδα του Νίκου Παπάζογλου. (1978).
Ο Μανώλης Ρασούλης ήταν πάντα ευθύς, ειλικρινής και αξιοπρεπής, τόσο μέσα από τις συνεντεύξεις του όσο και μέσα από τα τραγούδια του τα οποία αν και συχνά ασκούσαν μια σκληρή και αιχμηρή κριτική, γίνονταν αποδεχτά, λαοφιλή και δημοφιλή στις πλατιές λαϊκές μάζες.
Μεγάλος του έρωτας ήταν πάντα η Κρήτη, όπου είχε τους καρδιακούς φίλους του. Επισκεπτόταν πολύ συχνά το νησί και άφησε εδώ σημαντικά αποτυπώματα καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά και της έντονης προσωπικότητάς του, που συνδύαζε με ευγένεια και σεμνότητα.
Ο Μανώλης Ρασούλης άφησε την τελευταία του πνοή στις 5 Μαρτίου 2011 βυθίζοντας στο πένθος τους απανταχού φίλους του που τον θυμούνται πάντα με αγάπη.
Δισκογραφία
* Νέγρικα (Γ. Νεγρεπόντη, Μ. Λοίζου, Μ. Φαραντούρη), 1974
* Νέος Ερωτόκριτος (Ν. Μαμαγκάκης, Π. Πρεβελάκης, Α. Μάνου), 1974
* Αχαρνίς (Δ. Σαββόπουλος), 1977
* Η εκδίκηση της γυφτιάς (Ν. Ξηδάκης, Δ. Σαββόπουλος, Ν. Παπάζογλου), 1978
* Τα δήθεν (Ν. Ξηδάκης, Ν. Παπάζογλου, Δ. Κοντογιάννης), 1978
* Τα τραγούδια της Χαρούλας (Μ. Λοίζος, Χ. Αλεξίου), 1980
* Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει (Χ. Νικολόπουλος, Δ. Κοντογιάννης),
* Παίξε Χρήστο επειγόντως (Χ. Νικολόπουλος, Ε. Βιτάλη, Π. Τερζής),
* Όλοι δικοί μας είμαστε (Χ. Νικολόπουλος, Ν. Παπάζογλου, Π. Τερζής),
* Ζεστά ποτά (Αδελφοί Κατσιμίχα, Μ. Ρασούλης παραγωγή),
* Να μαστε πάλι εδώ Ανδρέα (Α. Μικρούτσικος, Μ. Ρασούλης),
* Ναι στο ναι και ναι στο όχι (Μ. Ρασούλης, Ν. Ξηδάκης, Μ. Στεφανόπουλος),
* Τα ποδοσφαιρικά (Γ. Γαβαλάς),
* Διπλά σακατεμένος πειρατής (Γ. Γαβαλάς),
* Εσύ κι αν γίνεις υπουργός εγώ θα σ’ αγαπάω (Π. Βαγιόπουλος, Α. Ρασούλη Κουφουδάκη),
* Πότε Βούδας πότε Κούδας (Π. Βαγιόπουλος, Ν. Παπάζογλου, Γλυκερία),
* Βαλκανιζατέρ (Π. Βαγιόπουλος, Γλυκερία, Α. Καρακότας),
* Σελοτέιπ (Π. Βαγιόπουλος, Ο. Περίδης, Ν. Ρασούλη, Γ. Λίζος),
* Γεια σου κυρ Εισαγγελέα (Π. Βαγιόπουλος, Καφετζοπουλική κομπανία),
* Νοηματουργείο (Π. Βαγιόπουλος, Γ. Ξηδάκης, Γ. Λοίζος),
* Της άγνοιας ο γιος και το τραγούδι για τον Καστοριάδη (Μ. Ρασούλης),
* Τραγούδι για την Καλαμάτα (Π. Βαγιόπουλος),
* Το τραίνο φτάνει τελικά στην Κατερίνη (Χ. Παπαδόπουλος, Β. Λέκκας, Κ. Σιάπαντα, Ορέστης),
* Τι γυρεύεις μεσ’ την Κίνα Τσάκι Τσαν (Π. Βαγιόπουλος, Ν. Βενετσάνου, Ο. Περίδης),
* Αγάπα μας και μή μας χαιρετάς (Ν. Ρασούλι)
* Σκόρπια 1 (Ν. Ξηδάκης, Ν. Παπάζογλου, Γλυκερία),
* Σκόρπια 2 (Χ. Αλεξίου, Σ. Μάλαμας)
* Όταν τραγουδούν τα ψάρια (Γ. Λίζος, ‘λεξ Λίζος),
* Σέπτικ Φλες – DEATH METAL I (Ν. Ρασούλι), Γαλλική παραγωγή,
* Σέπτικ Φλες – DEATH METAL IΙ (Ν. Ρασούλι), Γαλλική παραγωγή,
* ah elada sagapo (Ν. Παπάζογλου) Γερμανική εταιρία ΠΥΡΑΝΧΑΣ, Βερολίνο,
*Hummus Sapiens και η μνήμη των κύκλων (Yehuda Poliker)
Πηγές wikipidia.org
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019