Ο μισός πλανήτης σε ένα κήπο στα Κρουσανιώτικα Όρη (φωτογραφίες)

Πως άραγε θα μπορούσε να χωρέσει ο μισός πλανήτης σε έναν κήπο; Προφανώς με ένα … θαύμα που έχει δημιουργήσει με πολλή αγάπη, μεράκι, φαντασία και δημιουργικότητα και φυσικά σκληρή δουλειά ένας άνθρωπος που αγαπά τη φύση. Δεν είναι η δουλειά του, είναι επιχειρηματίας στον τουρισμό και στην εστίαση, που δεν του αρέσουν τα εύκολα.

Της Μαρίας Καλλέργη

Το καταφύγιο του Χρήστου Κοντζεδάκη, ένα μοναδικό σπίτι που έχει τη μορφή μιτάτου, βρίσκεται σε υψόμετρο 1050 μέτρων εκεί που τα Κρουσανιώτικα όρη ενώνονται με τον Ψηλορείτη. Κι αν κανείς φαντάζεται πως στα Όρη ευδοκιμούν μόνο θυμάρια κι ασπαλάθοι, ο κ.Κοντζεδάκης έχοντας φτιάξει έναν κήπο που αποτελεί έναν πραγματικό Παράδεισο που περιλαμβάνει φυτά μέχρι και από την νότια Αφρική!

 

Ο Χρήστος Κοντζεδάκης με τη μητέρα του μαγειρεύουν στο σπίτι – μιτάτο

Προσπαθώντας κανείς να περιγράψει όσα λένε οι εικόνες λένε, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει της ομορφότερες λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, όπως πανδαισία, όνειρο  και πολλές άλλες. Η πραγματικότητα είναι η φανταστική εικόνα της Κρητικής Άνοιξης με τις μυρωδιές και τα χρώματα της τοπικής φύσης που μπερδεύεται γλυκά με αυτές από όλο τον πλανήτη δίνοντας ένα αποτέλεσμα πραγματικά εξαιρετικό.

Όπως είπε στη neadrasis.gr ο Χρήστος Κοντζεδάκης: “Φέρνω φυτά από όλο τον πλανήτη με κριτήριο να αντέχουν στο κρύο και στις χαμηλές θερμοκρασίες. Βρίσκομαι διαρκώς σε μια διαδικασία αναζήτησης και δοκιμών αφού κάποια φυτά, σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε δε θα ευδοκιμούσαν στο συγκεκριμένο υψόμετρο, τελικώς τα κατάφεραν και μάλιστα με τρόπο εξαιρετικό”.

Στον κήπο του σπιτιού που μοιάζει με μιτάτο στο Λιβάδι του Κρουσώνα, μπορεί να βρει κανείς εκτός από τις κλασικές όμορφες μηλιές, φασκόμηλα και λαδιανές, δεκάδες λουλούδια από διάφορες χώρες. Μεταξύ αυτών είναι πολλές ποικιλίες τριανταφυλλιάς από την Ιταλία, την Βουλγαρία όπως είναι η καζανλικ που παράγει το γνήσιο ροδέλαιο, τη Συρία η damask complicata και πολλές άλλες. Όπως επισημαίνει ο κ.Κοντζεδάκης : “οι τριανταφυλλιές μου δεν είναι υβρίδια είναι τα γνήσια old roses και είναι σχεδόν όλες αρωματικές”.

Οι ίριδες, η μπλε, η κίτρινη και πολλά άλλα χρώματα έχουν έρθει από την Ιταλία, τουλίπες από την Ολλανδία καθώς και οι πεώνιες που δεν τους αρέσει ο ήλιος και είναι δύσκολα, οι κνιφόριες που μοιάζουν με πορτοκαλοκίτρινα κεριά έχουν έρθει από τη νότια Αφρική.

Το εντυπωσιακό το κράτησε για το τέλος ο κ.Κοντζεδάκης τονίζοντας: “τα έχω μάθει όλανα ζουν χωρίς νερό ακόμα και το Καλοκαίρι, η υγρασία της νύχτας τα συντηρεί. Αρκετές φορές κάνω δοκιμές για ένα – δύο φυτά να δω αν αντέχουν. Έχω και κάποιες λυγαριές που ζουν πιο χαμηλά και δίπλα σε ποτάμια ή λίμνες αλλά τα δοκίμασα και ζουν εκεί πολύ καλά”.