Λόγια οδύνης στο χαμό του Νίκου Ζαχαριουδάκη

Που πας με τέτοιαν άνοιξη φίλε μου καλέ κι αγαπημένε;

Για ποιο ταξίδι κίνησες σε τόπο αλαργινό και το εισιτήριο επιστροφής άφαντο; Νίκο μου όμορφε ,που με άγαλμα αρχαίου Θεού που ζωντάνεψε, έμοιαζες και φως σκορπούσες στο πέρασμα σου, φως μέσα φως κι έξω. Πώς άντεξε ο Χάροντας να σε πάρει με τόσο δόλο!  Πάει διαλύθηκε η όμορφη παρέα ,κι είχαμε κάνει βήματα πολλά ψάχνοντας την αλήθεια! Τώρα όλα ακυρώνονται με τον χαμό τον δικό σου και του αδελφού σου Δημήτρη.

Νικόλα μου ας μπορούσα να ζήσω από κοντά την συνάντηση με τον αδερφό σου. Δεν μπορούσε χωρίς εσένα, σε χρειαζόταν. Φαίνεται πως υπάρχει    άλλη αποστολή πιο σημαντική εκεί στα ουράνια δώματα. Απόψε θα ανοίξουν οι πύλες του Άδη κι οι σκιές των δικών σου νεκρών αυτοκρατορική υποδοχή σου ετοιμάζουν.  Φαντάζομαι τον Δημήτρη να ανοίγει μια αγκαλιά απέραντη , να σε σφίγγει και να μη σε χορταίνει. Έχει βέβαια κοντά δυο μήνες να σε δει . Τότε που τον αποχαιρέτησες παίζοντας την άρπα σου και οι γύρω τραγουδούσαν. Νικόλα μου μα εσύ δεν μπορείς να συνηθίσεις ακόμη την βίαιη μετάλλαξη σου, είσαι ξένος στον πάνω κόσμο και σου λείπουν τα γήινα. Ο αδερφός σου με το χαμόγελο το ατέλειωτο αρχίζει τις συστάσεις .

Να ο ΌΜΗΡΟΣ, Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ,Ο ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ, Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ο ΠΛΑΤΩΝ κι άλλοι τόσο πολλοί που η ουρά δεν είχε τελειωμό. Το βλέμμα σου αν κι έσβησε στην γη , στον ουρανό δεν χρειάζεσαι μάτια για να βλέπεις. Η χαρά σου γίνεται φως , βρήκες φίλους και έτσι θα μάθεις από πρώτο χέρι όσα άφησαν γραμμένα στο χαρτί και δεν μπορούσαμε να τα ερμηνεύσουμε Φαντάζομαι, το βλέμμα σου να σταματά στον Ορφέα. που έπαιζε την άρπα του για να σε καλωσορίσει. Φωτίστηκες ολόκληρος. Ναι! Νικόλα μου τα μουσικά όργανα που έφτιαξες στην γήινη ζωή σου εδώ θα τα χρησιμοποιήσεις ,θα ψάλλετε μαζί με τον Ορφέα τους Ορφικούς ύμνους κι εμείς από την γη θα αφουγκραζόμαστε τις πανσέληνες νύχτες, μήπως και φθάσει στα αφτιά μας η ουράνια μελωδία σας .Γιατί η Σελήνη θα είναι το σπίτι της ψυχής , έως ότου εξαγνιστείς και φύγεις για τον ήλιο. Από την γη όμως έφυγες νωρίς Νικόλα, Έφυγες και πήρες την χαρά μαζί σου μα και το μυστικό το θανάτου σου κι έμειναν άδειες δυο θέσεις στην παρέα ” Μινωικός πολιτισμός και γραφές” . Θα λείπεις από τις ιεροτελεστίες μας, από τις διάφορες εκδηλώσεις από παντού κι από όλους θα λείπεις . Αγαπούσες την Ελλάδα και πάλευες για τον επανελληνισμό μας . Δεν πεθαίνουμε, λέγαμε ,απλά μεταλλασσόμαστε. δεν μειώνει τον πόνο της απώλειας αυτή η πληροφορία. Σίγουρα η αποστολή που έχετε με τον αδελφό σου ,θα είναι μεγάλη. Στείλε μας αν μπορεί πληροφορίες

Στείλε σημάδια στην Ρένα σου γιατί έχασε ότι πιο πολύτιμο κι αγαπημένο και δεν αντέχεται αυτή η πρώορη  κι ύπουλη αναχώρηση.  Βοήθησε κι εμάς να λύσουμε το μυστήριο του  θανάτου.

Νίκο, πώς αύριο θα σου πούμε το τελευταίο αντίο,

Αυτό το για πάντα σκοτώνει. Κρίμα να χάνονται τέτοιοι άνθρωποι.
Καλό ταξίδι Νίκο σπουδαίε Έλληνα.

Χθες φωταγώγησε για σένα ο ήλιος το τελευταίο του ηλιοβασίλεμα.
Απόψε πανηγυρίζει ο μουχλερός Αχέροντας, κι ο ανίκητος Κέρβερος,

φύλακας του Άδη θα κλείσει ερμητικά τις πύλες

και το ταξίδι σου δεν έχει επιστροφή.
Απόψε το σκοτάδι νικάει το φως.

Απόψε για την  οικογένεια σου, οι μέγιστοι θρήνοι κι γόοι.

Απόψε πέφτει η αυλαία για μια ζωή που θα μπορούσε να έχει συνέχεια.
Κατάρα στους υπευθύνους.

Καλό πέρασμα να έχεις στο φως το αληθινό ,Νικόλα.

ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ

 

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content