Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971 έφυγε ο Γιώργος Σεφέρης

Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971 έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος μας νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης.

Ο Γιώργος Σεφέρης (Γιώργος Σεφεριάδης) γεννήθηκε στα Βουρλά της Σμύρνης στις 29 Φεβρουαρίου 1900. Ήταν Έλληνας διπλωμάτης και ένας από τους σημαντικότερους ποιητές, εκπρόσωπος της γενιάς του ’30, ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1963. Σπούδασε Νομική στην Αθήνα, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι και στο Λονδίνο, ασχολούμενος παράλληλα με τη λογοτεχνία. Από το 1927 εργάζεται στη διπλωματική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών ως ακόλουθος πρεσβείας.

Το 1931 εκδίδεται η ποιητική συλλογή «Στροφή» και την ίδια χρονιά διορίζεται διευθυντής του Ελληνικού προξενείου στο Λονδίνο όπου θα υπηρετήσει μέχρι και το 1934. Το 1935 πραγματοποιείται η έκδοση της ποιητικής του συλλογής «Μυθιστόρημα», η οποία τον καθιερώνει ως έναν από τους μεγάλους ποιητές της εποχής του.

Το 1941 μαζί με τη σύζυγό του Μαρώ Ζάννου ακολουθεί την ελληνική κυβέρνηση στη Μέση Ανατολή στην Αλεξάνδρεια και στη συνέχεια στο Κάιρο όπου διορίζεται Γενικός Διευθυντής τύπου Μέσης Ανατολής. Το 1944 εκδίδει στο Κάιρο τις «Δοκιμές».

Επιστρέφει στην Αθήνα το Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς και το 1945 αναλαμβάνει τη διεύθυνση του πολιτικού γραφείου του αντιβασιλέα Δαμασκηνού. Από το 1947 μέχρι και τις αρχές του 1951 υπηρετεί στην ελληνική πρεσβεία στην Άγκυρα. Το 1950 οι εκδόσεις Ίκαρος εκδίδουν το 1950 τα ποιητικά του άπαντα.

Ο Σεφέρης ασχολείται ενεργά με το Κυπριακό ζήτημα από το 1951 μέχρι και το 1962, υπηρετώντας κυρίως στην Ελληνική πρεσβεία του Λονδίνου. Το 1960 ο Σεφέρης συναντάει στο Λονδίνο τον Μίκη Θεοδωράκη και θα ακολουθήσει η παρουσίαση τεσσάρων μελοποιημένων ποιημάτων του με τον τίτλο «Επιφάνια».

 

Στις 28 Μαρτίου 1969 μεταδίδεται από την ελληνική υπηρεσία του BBC, το ραδιοφωνικό σταθμό του Παρισιού και την Deutsche Welle η γνωστή δημόσια τοποθέτησή του εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η απώλεια του δικαιώματος χρήσης διπλωματικού διαβατηρίου και ο τίτλος του πρέσβη επί τιμή.

Η ποίησή του έχει μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες. Το ποιητικό του έργο χαρακτηρίζεται από έναν μοντερνισμό που διατηρεί τη σύνδεση με την παράδοση και σέβεται βαθύτατα την ελληνική γλώσσα.

Πέθανε στην Αθήνα στις  20 Σεπτεμβρίου 1971 εξαιτίας μετεγχειρητικών επιπλοκών μετά από επέμβαση στον δωδεκαδάκτυλο στομάχου. Η κηδεία του έγινε στις 22 Σεπτεμβρίου με  πλήθος πολιτών να συγκεντρώνεται για να τον αποχαιρετήσει και η νεκρώσιμη πομπή προς το Α’ Νεκροταφείο να μετατρέπεται σε μαζική αντιδικτατορική εκδήλωση όταν στην Πύλη του Ανδριανού διακόπτεται η κυκλοφορία των οχημάτων και το πλήθος τραγουδάει το μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη ποίημα του Σεφέρη «Άρνηση» (Στο περιγιάλι το κρυφό).