Από το φίλο κ. Μαν. Γεναρ. πήραμε για δημοσίευση την ακόλουθη επιστολή:
Αγαπητή “Νέα Δράσις”,
Έχω προχθές μαζί μου το Φιλιότσο μου, ηλικίας έξι χρονών, κάτοικο εξωτερικού, και περιμένουμε στη στάση το λεωφορείο.
Μια στιγμή το παιδί μου λέει: “Τί είναι αυτό;”, και μου δείχνει τα αυτοκίνητα και το μηχανάκι που είναι σταματημένα ακριβώς εκεί που θα σταματήσει το λεωφορείο. “Το bus, μου λέει, πού θα σταματήσει;” και σε μισό λεπτό μου δείχνει αυτά που έχω βάλει μες τους κύκλους.
“Ti είναι αυτά;”, μου λέει, “γιατί δεν τα μαζεύουν” και αμέσως βλέπει στον απέναντι μονόδρομο να μπαίνει ένα μηχανάκι χωρίς κράνος, να κρατάει ο οδηγός το κινητό στο αυτί με το ένα χέρι και με το άλλο το τιμόνι και να μπαίνει ανάποδα στο μονόδρομο.
Περνα κι ένα αυτοκίνητο. “Τι κάνει αυτός; τι κάνει αυτός; δε φοράει ζώνη”, μου λέει το κοπέλι, “δεν είναι σωστός!”…
Πέστε μου εσείς, τι έπρεπε να απαντήσω εγώ στο κοπέλι;
“Εσείς, μου λέει, κάνετε εδώ πέρα ό,τι θέλετε”.
Τα συμπεράσματα δικά σας και των αναγνωστών σας…
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Μαν. Γεναρ.
ΥΓ:
Αυτά μέσα στους κύκλους, είναι για το Δήμο και για τους <<ζωόφιλους>>…