Το πρώτο μπουγατσατζίδικο αξιώσεων, με την περίφημη μπουγάτσα Κιρκόρ, άνοιξε πριν από 100 ακριβώς χρόνια, το 1922, στο Ηράκλειο, και μάλιστα στο ίδιο σημείο που παραμένει μέχρι σήμερα, στα Λιοντάρια. Η νέα χρονιά, βρίσκει τους σημερινούς ιδιοκτήτες της επιχείρησης έτοιμους να δεχθούν τις ευχές όλων μας, για μια εξ ίσου καλή συνέχεια.
Μετά την Κρήνη Μοροζίνη, η πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου έχει άλλο ένα “σήμα κατατεθέν”: τις μπουγάτσες! Και, χωρίς να υποτιμούμε καθόλου το δεύτερο μπουγατσατζίδικο που λειτουργεί εκεί, επικεντρώνουμε σήμερα το ενδιαφέρον μας, λόγω Ιστορίας, στις μπουγάτσες Κιρκόρ. Και με την ευκαιρία, δίνουμε κάποια στοιχεία για την πορεία της συγκεκριμένης, ιστορικής επιχείρησης.
Οι παλαιότεροι Ηρακλειώτες θυμούνται, έστω και αμυδρά, την ευγενική μορφή του Κιρκόρ, πίσω από τη “μόστρα” με τις μπουγάτσες, στο μικρό μπουγατσατζίδικο, να κόβει σε μερίδες τα αριστουργήματα που φτιάχνονταν με επιμέλεια και μεγάλη προσοχή στο εργαστήρι. Δεν ήταν όμως, ο συγκεκριμένος Κιρκόρ, ο ιδρυτής της επιχείρησης. Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Το τραγικό για τον Ελληνισμό 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, άρχισαν να καταφθάνουν ομαδικά στο Ηράκλειο και σε άλλες πόλεις της Κρήτης, όπως και σε όλη την Ελλάδα, οι δύστυχοι Πρόσφυγες από τα μικρασιατικά παράλια.
Μεταξύ των προσφύγων που βρήκαν καταφύγιο στο Ηράκλειο, ήταν και ο Κιρκόρ Κασαπιάν. Ζαχαροπλάστης το επάγγελμα, ειδικευμένος στην παρασκευή μπουγάτσας, αποφάσισε να ανοίξει ένα μικρό μπουγατσατζίδικο στα Λιοντάρια. Το προϊόν που παρήγαγε στο εργαστήρι του, ήταν άριστο. Τηρούσε πλήρως την παράδοση του είδους και παρασκευαζόταν με τα πιο αγνά υλικά. Γι΄αυτό και δεν άργησε να κατακτήσει τους Ηρακλειώτες, που φημίζονταν άλλωστε για τις γαστριμαργικές επιδόσεις τους. Ο Κιρκόρ άρχισε να γίνεται σε όλους γνωστός και αγαπητός. Και με την πάροδο των χρόνων, η μπουγάτσα του έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα εδέσματα της πόλης.
Τον Κιρκόρ Κασαπιάν διαδέχθηκε, κάποια χρόνια αργότερα, ο Χοσεπιάν Κιρκόρ, που συνέχισε με τον ίδιο ζήλο και την παραδοσιακή συνταγή, να παρασκευάζει την ονομαστή μπουγάτσα, η οποία είχε πλέον επιβληθεί στους πάντες, μόνιμους κατοίκους αλλά και επισκέπτες του Ηρακλείου.
Επόμενος ιδιοκτήτης του μπουγατσατζίδικου, ήταν ο Πέτρος Χοσεπιάν, πατριός του Βασίλη Κωνσταντινίδη, ο οποίος επίσης συνέχισε με σεβασμό την παράδοση μέχρι τις μέρες μας. Τώρα που ο Βασίλης Κωνσταντινίδης αποσύρεται από την ενεργό δράση, ανέλαβαν το μπουγατσατζίδικο οι κόρες του, η Ελπίδα και η Δέσποινα Κωνσταντινίδη.
Στο πέρασμα του χρόνου, η ονομαστή μπουγάτσα απέκτησε κι άλλους φιλόδοξους παρασκευαστές. Πολλά από τα ζαχαροπλαστεία την έχουν προσεγγίσει, λίγα όμως την προσφέρουν σε καθημερινή βάση στους πελάτες τους, αλλά περιορίζονται στην παρασκευή της κατά τις ημέρες της Πρωτοχρονιάς, που το έθιμο θέλει να μην υπάρχει τραπέζι και σπίτι χωρίς να περιλαμβάνει τη μπουγάτσα στο γιορτινό μενού του.
Η μπουγάτσα των Λιονταριών όμως, εξακολουθεί να παραμένει το “σήμα κατατεθέν” του κέντρου της ιστορικής πόλης του Ηρακλείου, να ικανοποιεί απόλυτα τις δύσκολες γαστριμαργικές απαιτήσεις των Ηρακλειωτών, αλλά και να προσφέρεται στους ξένους επισκέπτες σαν ένα πρώτο, ξεχωριστό, γλυκό καλωσόρισμα.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΓΩΝΗΣ
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019