Αναμφισβήτητα, η εμφάνιση του Κορωνοιου έχει αλλάξει την τροπή της καθημερινότητας όλων μας, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Η καθημερινότητα του κάθε ένα από εμάς έχει διαφοροποιηθεί κι ο κάθε άνθρωπος έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες που επικρατούν σήμερα.
Οι επιπτώσεις του φαινομένου αυτού έχουν αφήσει το στίγμα τους σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Για τις αλλαγές όμως αυτές, για την απουσία και την απόσταση , κανείς δεν μας είχε προετοιμάσει.. Έχει επέλθει αλλαγή, από τις πιο απλές, καθημερινές συνήθειες, μέχρι την εργασία, τα ταξίδια και την παγκόσμια οικονομία.
Τι γίνεται όμως όταν μια τοπική κοινωνία, όπως η δική μας, που στηρίζεται ως επί το πλείστον στον τουρισμό πλήττεται και οφείλει να επιβιώσει; Η ανησυχία είναι έντονη καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι, πολλοί από τους οποίους έχουν οικογένειες, είναι εξαρτώμενοι με την υλοποίηση ή όχι της τουριστικής σεζόν. Πολλοί άνθρωποι περιμένουν εναγωνίως τις εξελίξεις ώστε να ξεφύγουν επιτέλους από την αδράνεια και να μπουν σε μια εργασιακή καθημερινότητα που υπό άλλες συνθήκες θα είχε ήδη ξεκινήσει…
Θα ήταν ελπιδοφόρο εάν η τουριστική περίοδος αρχιζε , ξεπερνώντας τα οποια εμπόδια, σύντομα. Έτσι, όλα θα μπορουσαν να πάρουν ξανά το δρόμο τους . Ιδανικό θα ήταν να υπάρξει επιμήκυνση της τουριστικής σεζόν. Κάτι που συζητιέται χρόνια αλλά μεχρι στιγμής δεν έχει υλοποιηθεί και παραμένει στα ευχολόγια.. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρξει ο κατάλληλος σχεδιασμός, θα πρέπει να υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, το ιδανικό περιβάλλον για την τοπική αγορά.
Ας μην ξεχνάμε πως σε μια χώρα, όπως είναι η Ελλάδα ,οι περισσότερες μέρες του χρόνου είναι λουσμενες από ήλιο.. και στολισμένες με το γαλάζιο του ουρανού.. Επομένως, γιατί να σταματήσει η τουριστική δραστηριότητα τον Οκτώβρη και να μη συνεχιστεί και όλο το χειμώνα δίνοντας βάση και στον εγχώριο τουρισμό.
Έχοντας λύσει μια σειρά από σημαντικά υγειονομικα ζητήματα πρώτα και βελτιώνοντας τις τιμές για να μπορεί να υπάρξει ανταπόκριση, ο ένας θα μπορέσει να στηρίξει τον άλλον. Ο ένας, θα μπορέσει με το δικό του τρόπο να βοηθήσει τον άλλο. Μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε.. Μπαίνοντας στη θέση του άλλου και νιώθοντας τις δυσκολίες, θα μπορέσουμε να τις ξεπεράσουμε.. μονάχα έτσι..
Το ιδανικότερο όλων θα ήταν να παρθούν ουσιαστικά μέτρα για τις επιχειρήσεις που είναι άμεσα συνδεδεμένες με τον τουρισμό. Κάθε λογής επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες. Πιο συγκεκριμένα, πιστεύω πως θα πρέπει να υπάρξουν μέτρα στήριξης για τους εργαζόμενους , τους άνεργους και τις επιχειρήσεις. Μέτρα στοχευμένα ώστε να μπορέσουν οι επιχειρήσεις που βασίζονται στον τουρισμό να ορθοποδησουν και να μην καταρρεύσει το τουριστικό προιον.
Αναλυτικότερα, θεωρώ πως θα πρέπει το κράτος να επιδοτήσει τις ασφαλιστικές εισφορές, να παρέχει χαμηλοτοκα δάνεια εν όψει των συνθηκών. Ακόμα, να διασφαλιστούν τα ενοίκια με κάποιο τρόπο για όλο το χρόνο. Όσον αφορά τους εργαζομενους , να μπορούν μετά το τέλος της τουριστικής περιόδου , με λιγότερα ένσημα να ενταχθούν στον ΟΑΕΔ και όχι να πρέπει κατ αναγκη να συγκεντρώσουν τα ένσημα που απαιτούνται. Έτσι ώστε ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε επιχειρηματίας να νιώσει ασφάλεια από το ίδιο το κράτος.
Εκτός από αυτό, όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται μαζικά και μέχρι τώρα με επιτυχία, τόσο εκ μέρους της κυβέρνησης, τόσο και του λαού και ακούγεται θετικά παγκοσμίως, θα πρέπει να «κεφαλαιοποιηθει» και να γίνει μια συντονισμένη κινηση προώθησης του τουριστικού προϊόντος για την επόμενη τουριστική περίοδο. Ας μην ξεχνάμε πως ανέκαθεν υπήρχαν δυσκολίες. Είμαστε ένας λαός που δεν μας χαρίστηκε ποτέ, τίποτα. Οι γονείς μας κι ακόμα παλαιότερα, οι παππούδες μας , μοχθουσαν για ένα κομμάτι ψωμί. Κι όμως παρέμεναν ενωμένοι, αγαπημένοι.. Ειμαστε ένας λαός που αν λειτουργήσουμε με συνοχή και ομόνοια, μπορούμε να καταφέρουμε περισσότερα από όσα φαντάζεται ο κοινός νους. Ήδη έχουμε καταφέρει πολλά. Ήδη έχουμε αποδείξει πως μπορούμε να επιβιώσουμε όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες .
Σημερα μας δίνεται η ευκαιρία να αναθεωρήσουμε πράγματα δεδομένα. Να τα βρούμε με τον εαυτό μας. Να βρούμε την αλήθεια. Και την ουσία! Γιατί, όπως το χώμα … Οπως η γη … Παίρνει την ευκαιρία κάθε φορά που βρέχει και παρά τη νεροποντή,να γεννιέται ξανά.. και ξανά… Έτσι κι εμείς , έχουμε τη δυνατότητα και τη δύναμη μεσα απο αυτή τη “μπόρα” να “σκάψουμε” μέσα μας και να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και τι αναζητάμε.. από εμάς και τους γύρω μας..
Κι όπως ένας άνθρωπος, βρίσκεται άρρωστος και πρέπει να δείξει το ψυχικό σθένος ώστε να ξεπεράσει τις οποίες δυσκολίες και να σταθεί πάλι στα πόδια του, έτσι και εμείς, ατομικά αλλά και ομαδικά λειτουργώντας όμως σαν μονάδα, θα πρέπει να ξεπεράσουμε την «αρρωστια» της εποχής και να σταθούμε ξανά, πιο δυνατοί, στα πόδια μας!
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019