Το Κυπριακό και οι θέσεις του κ. Προκόπη Παυλόπουλου
Του Πέτρου Μηλιαράκη(*)
Από τις Εκδόσεις ΕΥΡΑΣΙΑ κυκλοφορεί βιβλίο του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας (τ.ΠτΔ), κ.Προκόπη Παυλόπουλου, που έχει τον τίτλο:«ΜΕΛΈΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΆ ΘΈΜΑΤΑ & ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΌ ΖΉΤΗΜΑ». Στην έκδοση αυτή περιλαμβάνονται κρίσιμες μελέτες πάνω στα εθνικά θέματα, όπου μεταξύ αυτών και το Κεφάλαιο: «Η επίλυση του Κυπριακού με βάση το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο» (βλ. σελ. 93 και επ.).
ΤΟ «ΝΕΟ ΔΟΓΜΑ»
Κατ’ ουσίαν ο κ.Προκόπης Παυλόπουλος εισηγείται το «νέο Δόγμα» πάνω στο οποίο πρέπει να πολιτευτεί η Ελλάδα (και η Κύπρος) και δεν είναι άλλο από την εφαρμογή και υποστήριξη του «Ευρωπαϊκού
Με τούτα τα δεδομένα στο παρόν αυστηρό περίγραμμα υπ’ όψιν τα εξής:
Ο ΑΝΤΙΑΠΟΙΚΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ: «ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ»
Για τη μακρόχρονη ιστορία της Κύπρου μπορεί να γίνει αναφορά στο 1955, όπου έλαβε χώρα ο ένοπλος Αντιαποικιακός
«Είναι αδιανόητο σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υπάρχουν στρατεύματα κατοχής και Εγγυήτριες Δυνάμεις!»
Τα προαναφερόμενα που οδήγησαν στις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου,επέβαλαν ώστε το 1963 να υπάρξει η ανάγκη αλλαγής του συστήματος διοίκησης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος πρότεινε τροποποιήσεις στο Σύνταγμα σε «Δεκατρία Σημεία». Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αποσκοπούσε στη συνταγματική αναθεώρηση των πραγμάτων, ταυτοχρόνως σε εξέλιξη ήταν «αγγλοαμερικανικό σχέδιο» για την «Νατοποίηση» της Κύπρου, πράγμα που κατ’ ουσίαν οδήγησε στη «χούντα των Αθηνών» για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα αυτής της διαδικασίας, η οποία κατέληξε στην εισβολή και κατοχή από την Τουρκία του βόρειου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού πρ
Η …«ΣΥΝΤΑΓΉ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΊΑΣ»
Από το καλοκαίρι του 1974 που έλαβε χώρα η παράνομη εισβολή και κατοχή εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκοκυπριακή πλευρά διαρκώς παρεμποδίζει
ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ κ.ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
Στο πλαίσιο επίλυσης του Κυπριακού ο τ.ΠτΔ, όπως παραπέμπεταιπαραπά
α) «Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλήρες μέλος τόσο της Διεθνούς Κοινότητας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και του σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης» και συνεπώς:
β) «η λύση – του Κυπριακού – πρέπει να σέβεται, στο ακέραιο και στο σύνολό τους, από την μία πλευρά το Διεθνές Δίκαιο, και από την άλλη, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το εξ αυτού απορρέον Κεκτημένο. Ας σημειωθεί δε ότι, κατά τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 5 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέρος του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου είναι και αυτό τούτο το Διεθνές Δίκαιο, ιδίως δε οι αρχές του Καταστατικού Χάρτη του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών.»
Περαιτέρω, για τις επιπτώσεις στη λύση του Κυπριακού, ο τ.ΠτΔ επικαλείται«την κυριαρχί
Ορθώς, επίσης, υποστηρίζει ότι κ.Προκόπης Παυλόπουλος ότι οι προαναφερόμενες πρόνοιες του Ενωσιακού Δικαίου: «οδηγούν ευθέως στο συμπέρασμα πως η λύση του Κυπριακού θα πρέπει να διασφαλίζει στην Κυπριακή Δημοκρατία το χαρακτήρα του Ομοσπονδιακού Κράτους», «με μία και ενιαία διεθνή νομική προσωπικότητα, συνακόλουθα δε με μία και ενιαία ιθαγένεια των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας», ώστε να υπάρχει «η δυνατότητα πλήρους άσκησης, εκ μέρους των οργάνων της Κυπριακής Δημοκρατίας, της εσωτερικής και εξωτερικής της κυριαρχίας.»
Δηλαδή τα τέσσερα αναγκαία χαρακτηριστικά για την επίλυση του Κυπριακού πρέπει να είναι: α) ένα Ομοσπονδιακό Κράτος, β) μία και ενιαία διεθνήςνομική προσωπικότητα του κράτους αυτού, γ) μία και ενιαία ιθαγένεια των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας και δ) η αδιαπραγμάτευτη
Σε κάθε περίπτωση δε είναι αδιανόητο σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Κύπρος, να υπάρχουν στρατεύματα κατοχής και Εγγυήτριες Δυνάμεις!
(*) Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).