«Τους ζυγούς λύσατε» Κι εσείς στρατιωτάκια, καλώς εκπαιδευμένα σαν έτοιμα από καιρό και του ζυγούς λύσατε και με την βαλίτσα επ’ ώμου ριχτήκατε στον αγώνα των διακοπών που σχεδιάζατε, όντες σε καραντίνα κι απομόνωση. Πήρατε τα δάση και τα βουνά, τα νησιά και τις παραθαλάσσιες πολιτείες, ανάλογα που υπήρχε διάθεση για φιλοξενία, για να ζήσετε το όνειρο της βαλλόμενης ανθρώπινης ελευθερίας. Στο πυρ το εξώτερον ο κορωνοϊός κι ο φόβος του θανάτου». Όχι ότι αρρωστήσατε, αλλά έτσι σας έκαναν να νιώθετε, ετοιμοθάνατοι. Λάθος λογαριάζατε, τίποτα δεν θυμίζει το περυσινό καλοκαίρι.
Έχουν περάσει σχεδόν δυο μήνες από την άρση των ανήκουστων μέτρων . Αυτός ο λαός ο γεννημένος με το σπέρμα της λευτεριάς μέσα του ,αποτίναξε ένα βαρύ φορτίο απαγορεύσεων και αλλόκοτων μέτρων και ξεχύθηκε ασυγκράτητος να ζήσει όσα έχασε , να ξαναβρεί τον ρυθμό του τον Ελληνικό ,να ξανανιώσει ελεύθερο και αυτόβουλο ον. Και να γάμοι, βαφτίσια κι εκδηλώσεις που ανεβλήθησαν να τελούνται με την παλιά τους δόξα .Ο άνθρωπος ξανάγινε άνθρωπος , χαιρετάει, αγκαλιάζει, φιλάει ,μα εκεί κάπου κοντά καραδοκούσε η τιμωρία . Πού να γνώριζε ότι είμαστε στο τέλος της αρχής όπως σοφά μας ενημέρωναν! Υπήρχαν κουβέντες ,υπήρχαν λέξεις προάγγελοι αυτών που ακολουθούσαν αλλά το μεθύσι της λευτεριάς δεν διευκόλυνε τον ανθρώπινο νου να το κατανοήσει. Κι η πρώτη βόμβα έσκασε αρχές του πρώτου δεκαήμερου του Ιουλίου. «Απαγορεύονται τα πανηγύρια, οι συγκεντρώσεις άκρως επικίνδυνες κι εσύ ανυπάκουο παιδί δεν τήρησες τις εντολές». ΟΧΙ δεν είναι αυτό το δικό μας καλοκαίρι. Καλοκαίρι ελληνικό χωρίς πανηγύρια και χορούς, δεν γίνεται; Κι η αγανάκτηση στα ύψη. Τώρα θα δω εγώ τι κάνεις με την μάσκα. Θα την φορέσεις την μπούργκα υποχρεωτικά, αλλιώς πρόστιμο, Το βρήκαν το σημείο που σε πονά. Δεν σε υπέταξε ο φόβος του θανάτου ,αλλά το βαρύ πρόστιμο έτσι που σε κατάντησαν άνεργο και άφραγκο, τι άλλο μπορείς να κάνεις; Υποτάσσεσαι κι αναρωτιέσαι, γιατί τα πανηγύρια; Όλο τον χρόνο στα χωριά γι’ αυτά ετοιμάζονται! Τα προσκυνήματα, οι γονυκλισίες, οι αρτοκλασίες , επιτρέπονται ,γιατί τα πανηγύρια τόσο γλεντζές είναι ο κορωνοϊός κι όπου ακούσει λύρα σπεύδει; Και τα ερωτήματα βουνό. Μα γιατί; πώς; και ως πότε; Η διευκρίνιση κουτή κι ανώριμη. Κι επειδή δύσκολο κατακαλόκαιρο να πάθει κανείς γρίπη, μιλάνε καθημερινά για νέα κρούσματα για να νέoLockdown στο εξωτερικό και θανάτους κι άντε να τα ελέγξεις. Στην χώρα μας άνθρωποι θετικοί στον ιό αλλά δεν ασθενούν. Κι αφού δια στόματος Τσιόρδα πληροφορηθήκαμε ότι «δεν υπήρξαν θάνατοι από κορωνοϊό αλλά οι θανόντες ήταν θετικοί στον ιό με υποκείμενα νοσήματα», κι ότι τα τεστ είναι αναξιόπιστα, προ τι τόση πρεμούρα. Και γιατί να πιστέψω εγώ τα νούμερα που δίνονται; Γιατί αφού είναι τόσο επιθετικός δεν έκανε θραύση δυο μήνες τώρα που παραβήκαμε σχεδόν όλοι τους κανόνες ,γιατί στους στρατώνες ,στους Ρομά ,στα hot spot δεν είχαμε ασθενείς αφού είχαμε κρούσματα. Τι ζητούν; Τι επιδιώκουν , πού αποβλέπουν; Εδώ για οικονομικά συμφέροντα γίνονται πόλεμοι και τώρα καταποντίσαμε την οικονομία που τόσα χρόνια πασχίζαμε να ανορθώσουμε, για να μην πεθάνουν οι υπέργηροι κι οι ανίατα νοσούντες στις εντατικές. Αφού οι μεγάλοι προστάτες έχουν αποφασίσει ότι είναι αναγκαία η μείωση του πληθυσμού, γιατί τόσο πόλεμο να σώσουμε τους ανίατα νοσούντες της εντατικής! Πώς να το πιστέψεις! Ποιοι είναι αυτοί οι ισχυροί του κόσμου που ζητούν τον έλεχγον και την υποδούλωση της ανθρωπότητος; Υπάρχουν απαντήσεις ,αλλά δεν είναι ακόμη ευρέως γνωστές κι οι λίγοι που τις γνωρίζουν θεωρούνται αναξιόπιστοι. Κι έτσι πήρες την καλοκαιρινή σου άδεια και χαιρόσουν κι από πάνω, Αμ δε!
Τι νόμιζες δηλαδή ότι θα σε άφηναν τα γιορτάσει τον 15/ Αύγουστο; Να επιτρέψεις σε αυτά που ήξερες; Να ξανανιώσεις ελεύθερος άνθρωπος ; Να χορέψεις; Να τραγουδήσεις; Να γλεντήσεις με τους χωριανούς σου όπως πέρυσι; Ξέχασε το. Τίποτα δεν θα μείνει που να σου θυμίζει πατρίδα. Ήταν τυχαίο ότι το διάστημα της απομόνωσης είχε μέσα του όλες τις γιορτές και παραδόσεις που χαρακτηρίζουν την χώρα μας; Απόκριες, 25η Μαρτίου, Αφή της Ολυμπιακής φλόγας, Μεγάλη σαρακοστή, μεγάλη εβδομάδα, Ανάσταση, Πρωτομαγιά. Όλα αυτά χαμένα ,φοβάμαι, για πάντα . Η παγκοσμιοποίηση τα καταβρόχθισε . Παντού ακούγεται η λέξη «διεθνισμός». Παιδεία, παραδόσεις, ήθη κι έθιμα , πανηγύρια, γιορτές και σύμβολα, όλα Διεθνικά.
Καημένε πρόγονε που έλεγες « την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» όχι μόνο ελάττω αλλά και χωρίς τα ιδιαίτερα στολίδια της. Ο σουλτάνος της γείτονας την θέλει κι όπως να’ ναι. Τα απαράδεκτα θέλω του παίρνουν σιγά –σιγά τον δρόμο της πραγμάτωσης. Αλωνίζει στο Αιγαίο, ονομάζει ελληνικά νησιά δικά του κι μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί. Με ενόχλησε το γεγονός, διότι στα θεμέλια του ναού βρίσκεται ο περίλαμπρος ναός του Απόλλωνα και της Αθηνάς, θεά της σοφίας, εξ ου και το όνομά του ναού.
Έκρυθμα τα πράγματα στην Μεσόγειο, τα κύμβαλα του πολέμου έτοιμα να ηχήσουν και το περίεργο είναι πώς πολλοί τα προτιμούν, γιατί είναι δείγμα ανδρειοσύνης κι όχι υποταγής, όπως τα καμώματα του ύπουλου κορωνοϊού. Τώρα φόρα την μάσκα κι αν την θεωρείς σημείο υποταγής μην την φορέσεις και πήγαινε στην εκκλησία . Εκεί μόνο επιτρέπεται να μπεις χωρίς μάσκα. Αλήθεια γιατί μαύρες μάσκες; Μήπως…πρόβα για μπούργα; Κι αυτές οι παλινωδίες ; τα είπα ξείπα; τα άλλα ο ένας κι άλλα ο άλλος δεν είναι φυσικό να προβληματίσουν τον κάθε υποψιασμένο; Ζούμε ένα καλοκαίρι που δεν είναι καλοκαίρι, με έναν αέρα θυμωμένο, με κευρανούς και πλημμύρες , με μια θάλασσα που βρυχάται ,με μιαν ελευθερία που δεν είναι ελευθερία. Ξεχνιόμαστε και περιμένουμε. Είθε οι Θεοί να καταλαγιάσουν τις ορέξεις της Νέας Τάξης Πραγμάτων για να ξαναβρεί τον βηματισμό της η ανθρωπότητα.
(*) Η κ. Ελένη Μανιωράκη – Ζωϊδάκη είναι δασκάλα, λογοτέχνις
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019