Στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, στον δημόσιο βίο, έχουμε βιώσει έντονες, σκληρές και δυναμικές αντιπαραθέσεις, ισχυρών πολιτικών προσώπων εντός και εκτός του Κοινοβουλίου. Σε μια χώρα που βίωσε πολιτικούς διχασμούς, μίση και πάθη, στρατιωτικά κινήματα, κατάλυση της Δημοκρατίας, κατοχή και μια τραγική εμφύλια σύγκρουση, με την χώρα να μένει στον πυρήνα των ελεύθερων και δημοκρατικών χωρών του κόσμου. Αλλά με την χώρα να επιτυγχάνει στην διαχρονική εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων, ένα αναγκαίο πλαίσιο συνεννόησης πάνω στον γεωπολιτικό της προσανατολισμό, στην ευρωπαϊκή της πορεία και προοπτική, στην συμμετοχή της στον στρατιωτικό συνασπισμό του Βορειοατλαντικού Συμφώνου.
Η χώρα μετά απο δυο χρόνια θα γιορτάζει τα διακόσια χρόνια από την επανάσταση του 1821 και την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Και αυτή η χρονική στιγμή, παρέχει την ευκαιρία να αναζητήσουμε που μπορούμε να επιτύχουμε συνθέσεις και συναινέσεις. Αλλάζοντας συνήθειες και αντιλήψεις που δημιουργούν εγκλωβισμούς και αντιπαραθέσεις εσωστρέφειας, που στις σημερινές εποχές δεν έχουν κάτι να προσφέρουν.
Η χώρα πρέπει να διαμορφώσει μια νέα πολιτική συνθήκη και μέσα από αυτήν να θεμελιώσει τις αναγκαίες παραδοχές μακράς πνοής, για ένα πολιτικό σύστημα με χαρακτηριστικά του την ωριμότητα και την σταθερότητα. Η επικράτηση της απλής πολιτικής λογικής θα επιβάλλει μέσα από ένα αναβαθμισμένο κοινοβουλευτικό πρόσημο την αποφυγή λαθών του παρελθόντος, όπως τις διαρκείς αλλαγές των εκλογικών συστημάτων.
Ο μεταπολιτευτικός βίος της χώρας βρίθει παραδειγμάτων που το πολιτικό σύστημα λειτούργησε με κοντόφθαλμη λογική τετραετίας. Ο χρόνος όμως είναι πλέον ώριμος για να επέλθει μια ριζική μετατόπιση στο να έχουμε ένα εκλογικό σύστημα πολιτικής απόδοσης και ουσίας. Και αυτό μπορεί να γίνει με ουσιαστικές τομές που θα επαναπροσδιορίσουν την λειτουργικότητα του πολιτικού συστήματος, αλλά και την αντίληψη περί πολιτικής.
Η κοινοβουλευτική δημοκρατία χρειάζεται να εισέλθει σε ένα νέο ιστορικό κύκλο, όπου η εμπιστοσύνη στους θεσμούς, στα κόμματα, η προώθηση άλλων λογικών, αποτελούν αναγκαία βήματα για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο πολιτικό περιβάλλον.
Να δημιουργηθούν μόνιμες αλλαγές που θα θέσουν τέλος σε μια νοοτροπία επέλασης της κομματικής γραφειοκρατίας στον διοικητικό μηχανισμό του κράτους. Ο ιστός της διάρθρωσης του κράτους, έχει ανάγκη από μια μεγάλη θεσμική ανατροπή, ενισχύοντας με διαρκείς πρωτοβουλίες την απεμπλοκή του από τις εστίες που αναπαράγουν κακοδαιμονίες.
Και αυτό απαιτεί να οργανωθεί ένας στρατηγικός ευρωπαϊσμός, μια ταχύτατη επεμβατική πολιτική μεγάλων και στοχευμένων αλλαγών στον εκσυγχρονισμό του κράτους, στην ενίσχυση της έννοιας της αποκέντρωσης και της τοπικής αυτοδιοίκησης, μακρυά από μεθοδεύσεις υποτιθέμενης αναλογικότητας, που καταστρατηγούν την κυβερνησιμότητα των μονάδων αυτοδιοίκησης.
(*) Ο κ. Γιώργος Α. Ζερβάκης είναι εκπρόσωπος των Ευρωπαίων Φεντεραλιστών Κρήτης. Το άρθρο έχει γραφεί για τον ιστότοπο neadrasis.gr
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019