Ο Βασίλης Πλεύρης και η περιπετειώδης αλλά δημιουργική διαδρομή του

Του Κώστα Τριγώνη

Ο Βασίλης Πλεύρης που έφυγε πριν λίγες ώρες από τη ζωή, δεν ήταν από τους “συνηθισμένους” ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Το ήξερε κι ο ίδιος και δεν έκανε καμιά προσπάθεια για να το κρύψει. Η στόφα του ήτανε ξεχωριστή, διακρινόταν μέσα στο πλήθος, από πολλά μίλια μακριά.

Από μικρός, είχε κάτι το ιδιόρρυθμο μέσα του. Μια φλόγα, θα μπορούσε να πεί κάποιος που τον γνώριζε καλά. Μια φλόγα που τον έκαιγε και τον ωθούσε να αναζητά διέξοδο από τα τετριμμένα.

Για την ταπεινή καταγωγή του, ο ίδιος καυχότανε πάντα. Ξεκίνησε από τις Ατσιπάδες, ένα φτωχό χωριατόπαιδο, αποφασισμένο όμως να προκόψει.

Σπούδασε Θεολόγος! Πολλοί κατοπινοί συνεργάτες του, ακόμα και μαθητές του, σιγοψιθύριζαν, για να μην τους ακούσει, πως “δεν του ταίριαζε του ανθρώπου αυτού η Θεολογία”. Κάποτε μάλιστα ένας Ηρακλειώτης που παρακολουθούσε την πολυπραγμοσύνη του, του απέδωσε ένα χαρακτηρισμό που δεν θα ξεχάσω ποτέ. “Ο Πλεύρης, μου είπε, είναι Θεολόγος και λοιπά”!..

Αυτός όμως είχε ζυμωθεί με τη Θεολογία, κι ας μην ακολουθούσε την πεπατημένη όταν δίδασκε ως καθηγητής στο Λύκειον “ο Κοραής”. Το μάθημά του ήταν βέβαια βασισμένο στη Θεολογία, παράλληλα όμως ήταν διανθισμένο κι από άλλες θεωρίες, πέραν των θεολογικών θέσφατων. Ο Πλεύρης δίδασκε πέραν των “θρησκευτικών” και όσα τον εξέφραζαν. Κάποια από αυτά βρίσκονταν πολύ πέρα από τη σφαίρα της διδακτέας ύλης.

Είχα την τύχη να είμαι μαθητής του. Και θυμάμαι κάποια πράγματα που τον συνάρπαζαν, στην ώρα των “Θρησκευτικών”. Του άρεσε πολύ, λόγου χάρη, να αναφέρεται στην περίφημη συλλογή των νομικών αρχών του Ιουστινιανού, το λεγόμενο Σώμα Αστικού Δικαίου (Corpus Juris Civilis) που αποτέλεσε το θεμέλιο του ρωμαϊκού δικαίου το οποίο ισχύει σε όλη την Ευρώπη ακόμη και σήμερα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Η ανάλυση που έκανε στο Corpus Iuris Civilis, απευθυνόμενος στα γυμνασιόπαιδα της εποχής εκείνης, δεν νομίζω πως υστερούσε όσων διδάσκονται ακόμη και σήμερα οι φοιτητές της Νομικής.

Ο Βασίλης Πλεύρης, όταν σπούδαζε, γνωρίστηκε με τον κύκλο των συνεργατών της Μαρίκας Καψή. Κι όταν επανήλθε στο Ηράκλειο, είχε συνεργασία με τις τουριστικές επιχειρήσεις της τρομερά δημιουργικής αυτής γυναίκας, από την οποία διδάχθηκε πάρα πολλά. Την εποχή αυτή ανεγειρόταν το ξενοδοχείο “Αστόρια”. Ο πανέξυπνος και πολυμήχανος Πλεύρης, με την αποτελεσματικότητά του βοήθησε πολύ στην ταχύτερη αποπεράτωσή του, “στρογγυλεύοντας” πολλά προβλήματα και ξεπερνώντας πολλούς γραφειοκρατικούς σκοπέλους. Ακόμα μεγαλύτερη βοήθεια προσέφερε στον Τουριστικό Όμιλο Καψή λίγο αργότερα, όταν κτιζόταν το τουριστικό συγκρότημα της Αγίας Πελαγίας, που άλλαξε την όψη αλλά και τη μοίρα της περιοχής αυτής. Αυτοί που ξέρουν λένε πως, αν έλειπε ο Πλεύρης, το έργο θα αργούσε πάρα πολύ να ολοκληρωθεί.

Τις πλούσιες και σπάνιες εμπειρίες που απέκτησε με την πάροδο του χρόνου, τις αξιοποίησε αργότερα, όταν ο ίδιος δημιούργησε το δικό του ξενοδοχείο “Αφροδίτη” στις Γούβες, αλλά και όταν οι ξενοδόχοι τον ανέδειξαν Πρόεδρό τους στην Ένωση που ιδρύθηκε και με δικές του προσπάθειες.

Μια απλή συζήτηση μαζί του σε έπειθε πως ο άνθρωπος αυτός δεν έβλεπε μόνο γύρω του, αλλά πολύ πιο μακριά απ’ όσο το βλέμμα επιτρέπει. Είχε μάθει να κολυμπά στα βαθιά νερά του παγκόσμιου Τουρισμού. Είχε αποκτήσει την ικανότητα όχι μόνο να βλέπει, αλλά και να προβλέπει.

Ως Πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Ηρακλείου, μιλούσε διαρκώς για την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου μεγάλου, διεθνούς αεροδρομίου, που θα μπορούσε να απογειώσει τον Κρητικό Τουρισμό. Και είναι κρίμα που δεν πρόλαβε να δει υλοποιούμενο αυτό το μεγάλο όραμά του.

Το σπινθηροβόλο πνεύμα του συνέλαβε από τους πρώτους την ιδέα της δημιουργίας μιας κρητικής αεροπορικής εταιρείας, που θα μπορούσε με πτήσεις τσάρτερ να αποτελέσει τον βραχίονα του Τουρισμού της Κρήτης. Μαζί με άλλους αξιόλογους Κρήτες επιχειρηματίες, δημιούργησε μια μεγάλη εκστρατεία που κατέληξε στην ίδρυση των “Κρητικών Αερογραμμών”.

Δυστυχώς για την Κρήτη, το τολμηρό αυτό εγχείρημα δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα εμπόδια που ήταν μοιραίο να συναντήσει στην πορεία του. Όσο σωστή κι αν ήταν η αρχική ιδέα, όσο ευγενείς και υψηλοί οι στόχοι που τέθηκαν, η αεροπορική εταιρεία δεν μπόρεσε να απογειωθεί. Παρέμεινε καθηλωμένη στο έδαφος, μέχρι την τελική διάλυσή της, που προκάλεσε μεγάλη οικονομική ζημιά σε πολλούς πρωτεργάτες και μετόχους της, και φυσικά στον ίδιο τον Βασίλη Πλεύρη που πλήρωσε πολύ ακριβά το τίμημα της αποτυχίας.

Κλείνοντας τη σημερινή συνοπτική αναφορά μου στα έργα και τις ημέρες του Βασίλη Πλεύρη, δεν μπορώ να παραβλέψω και μια ακόμη σημαντική πρωτοβουλία που πήρε, μαζί με μια ολιγάριθμη ομάδα συμπολιτών του, για εισπήδηση σε ένα ακόμη εντελώς άγνωστο μέχρι τότε πεδίο δράσης.

Το 1989, ο Βασίλης Πλεύρης συμμετείχε, πρωτοπόρος και τότε, στη δημιουργία του ΚΡΗΤΗ ΤV. Ήταν το πρώτο τηλεοπτικό κανάλι της Κρήτης, που ιδρύθηκε την κατάλληλη στιγμή. Απαιτούσε όμως μεγάλη ενασχόληση, κάτι που οι επιχειρηματικές υποχρεώσεις του δεν επέτρεπαν. Έτσι, υποχρεώθηκε να αποχωρήσει λίγο αργότερα από το κανάλι, το οποίο ανέλαβαν να προχωρήσουν άλλοι που αφοσιώθηκαν σ’ αυτό. Συνέβαλε όμως αποφασιστικά στη γερή θεμελίωσή του.

Νομίζω ότι τα όσα συμπεριέλαβα στο σημερινό κείμενό μου, μπορούν να δικαιολογήσουν αυτό που τόνισα στην αρχή. Πως ο Βασίλης Πλεύρης που αποχαιρετούμε σήμερα, δεν ήταν από τους “συνηθισμένους” ανθρώπους. Ήταν ένας ξεχωριστός, τολμηρός εξερευνητής του αχαρτογράφητου αλλά συναρπαστικού κόσμου που μας περιβάλλει.

Ακόμη και τώρα, που διαπλέει την Αχερουσία, δεν είναι να τον φοβάσαι. Σίγουρα, έστω μέσα από φουρτούνες και περιπέτειες που ποτέ δεν απέφευγε, θα κανονίσει, με τον τρόπο που εκείνος ξέρει, την πορεία του και θα φτάσει στον τελικό προορισμό του.

 

 

  • Οι δημοσιευόμενες φωτογραφίες

        είναι από το προσωπικό μου αρχείο

 

 

 

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content