Κάποτε … στο μέλλον !

Με το ΜΑΤΙ του Επωχούμενου Παρατηρητή

Σκέφτεσαι ν’ αγοράσεις αυτοκίνητο. Είναι και η δουλειά σου σε κάποια απόσταση και κάνεις χιλιόμετρα καθημερινά· άρα, σ’ ενδιαφέρει και η κατανάλωση. Σε πρώτη φάση, λες: «Θα πάρω πετρέλαιο, που είναι πιο οικονομικό από τη βενζίνη»… Όμως, διαβάζοντας και ψάχνοντας, μαθαίνεις ότι υπάρχει και το υγραέριο, LPG (Liquefied Petroleum Gas). Αυτό παράγεται από το πετρέλαιο και περιέχει –κυρίως- προπάνιο· όπως και στα γνωστά γκαζάκια. Όμως, πάνω στη χαρά σου, για την ανακάλυψη, μαθαίνεις ότι υπάρχει και το αυτοκίνητο που τροφοδοτείται με φυσικό αέριο, το CNG (Compressed Natural Gas), δηλαδή αέριο που έχει προέλθει από εξόρυξη του πετρελαίου και αποτελείται κυρίως από μεθάνιο. Αυτό είναι ~60% οικονομικότερο της βενζίνης, ~40% οικονομικότερο του υγραερίου (LPG) και ~30% συγκριτικά με το ντίζελ… και λες, «τα βρήκαμε». Όμως, η διείσδυση του φυσικού αερίου στην αγορά, είναι προς το παρόν μικρή … και δεν σκοπεύεις να μείνεις στο δρόμο, χωρίς καύσιμα. Υπάρχουν, βέβαια και οι υβριδικοί κινητήρες, που δεν θα μας απασχολήσουν, μιας και είναι κάτι ενδιάμεσο, των όσων αναφέραμε…

Και ξαφνικά, στον ορίζοντα του ενδιαφέροντός σου ξεπροβάλλει το ηλεκτροκίνητο όχημα. Άλλη χάρη αυτό… Πρώτ’ απ’ όλα, αντίθετα με όλους τους προηγούμενους τύπους κινητήρων, που είναι ρυπογόνοι, διότι αποβάλλουν αέρια του θερμοκηπίου (CO2 , κ.ά), το ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο δεν κάνει καύσεις, άρα ούτε παράγει ρυπογόνα καυσαέρια. Είναι το καθαρότερο όλων. Είναι και εντελώς αθόρυβο και οικονομικό στο «σέρβις»… Δεν χρειάζεται αλλαγή λαδιών, μπουζί, πλατίνες, φίλτρο αέρος, φίλτρο βενζίνης κ.ά. Απλώς, ένα τυπικό έλεγχο, αραιά και που, έτσι για τα φρένα ή τα λάστιχα (τα λένε και γόμες, αυτοί που περιγράφουν τα ράλι, για να μας δείξουν ότι είναι ειδικοί…). 

Βέβαια, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι λίγο έως πολύ ακριβότερα, όμως σε βάθος χρόνου υπολογίζεις ότι θα αποσβέσεις. Το βασικό μειονέκτημά τους είναι ότι η φόρτιση της μπαταρίας τους απαιτεί χρόνο. Πόσο; Εξαρτάται από τις προδιαγραφές του αυτοκινήτου, δηλ. τη χωρητικότητα της μπαταρίας, αλλά και από τη δυνατότητα του σημείου φόρτισης (πόση είναι η διατιθέμενη ένταση του ρεύματος, δηλ. τα Watt). Χονδρικά, ο χρόνος κυμαίνεται (για κάτω από 22KW), από το απογοητευτικό 8 – 24 ώρες, για πλήρη φόρτιση (αργός τρόπος), έως μισή με μία ώρα, για φόρτιση 20% με 80% της χωρητικότητας (γρήγορος τρόπος, πάνω από 22KW). Αν δεν είσαι προνομιούχος, να διαθέτεις γκαράζ στο σπίτι, αλλά σταθμεύεις μερικά τετράγωνα πιο πέρα, η φόρτιση το βράδυ, που επιστρέφεις από τη δουλειά είναι ένα όνειρο –εκτός αν διαθέτεις μπαλαντέζα με μερικές εκατοντάδες μέτρα καλώδιο… Υπάρχουν, όμως άλλες διευθετήσεις, όπως να το φορτίζεις στη δουλειά, σαν δώρο από την εταιρεία, αν υπάρχει τέτοια ευκολία. Όλα εξαρτώνται  και από τα καθημερινά δρομολόγια που πρέπει να γίνουν, σε συνδυασμό με την αυτονομία του οχήματος. 

Δεν εξαντλήσαμε την ηλεκτροκίνηση· όμως ας αφήσουμε αυτή την κατηγορία να διεισδύσει στην αγορά και ο χρόνος, ενδιάμεσα, μπορεί να φέρει και άλλες βελτιώσεις στη φόρτιση, στο κόστος κ.λπ. Προσοχή, όμως: Μη νομίσουμε πως επειδή το ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο δεν παράγει καυσαέρια τη γλυτώσαμε… κάποιο ηλεκτρικό εργοστάσιο, κάπου μακριά,  καίει άνθρακα ή πετρέλαιο και ρυπαίνει την ατμόσφαιρα, για να κινούνται στην πόλη τα «καθαρά» ηλεκτροκίνητα οχήματα … Μόνο αν η ηλεκτρική ενέργεια προέρχεται αποκλειστικά από ανανεώσιμες πηγές (ήλιος, άνεμος…), πράγμα που παραπέμπει στο απώτερο μέλλον, το ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο θα είναι ευλογία…

Πού θα πάει, όμως; Δεν θα έρθει και το 2035 ή το 2050 και βάλε; Τότε θα έχουμε απεριόριστή και προπάντων καθαρή ενέργεια. Πώς και γιατί; Μα η διαδικασία βρίσκεται καθ’ οδόν… Η μέθοδος λέγεται Πυρηνική Σύντηξη (fusion) και είναι «καθαρή», σε αντίθεση με την σημερινή Πυρηνική Σχάση (fission), που παράγει ραδιενεργά κατάλοιπα, που διαρκούν για χιλιάδες χρόνια. Η Σύντηξη, δεν είναι άλλη από το μηχανισμό στον οποίο στηρίζεται η φοβερή και καταστρεπτική Βόμβα Υδρογόνου… Να μην περάσουμε στην ανάλυση του μηχανισμού… Πάντως το καύσιμο είναι το Υδρογόνο, που βρίσκεται άφθονο στη φύση. Όταν γίνεται σύντηξη των πυρήνων Δευτερίου και Τριτίου, (που είναι μορφές υδρογόνου), παράγονται άτομα Ηλίου, νετρόνια και μεγάλα ποσά ενέργειας –που ενδιαφέρουν εμάς, εδώ! (Τελικά, δεν γλιτώσαμε την αναφορά στο μηχανισμό ). Πρόκειται για την αντίδραση που γίνεται και στον Ήλιο μας και σ’ αυτήν οφείλεται η ζωογόνος (αλλά και βλαβερή) ακτινοβολία του. Το πρόβλημα, όμως, είναι πως η θερμοκρασία είναι 150 εκατομμύρια βαθμών (Κελσίου, βεβαίως, βεβαίως). Έτσι, δεν υπάρχει υλικό, που να αντέχει σ’ αυτή τη θερμοκρασία, ώστε η αντίδραση να περιορίζεται και να γίνει εκμετάλλευση της εκλυόμενης ενέργειας. 

Εδώ, το λόγο έχει ο γιγαντιαίος αντιδραστήρας του προγράμματος ITER (λατινικά = οδός), όπου μετέχουν 35 χώρες και συναρμολογείται στη Γαλλία, έξω από την Αιξ-αν-Προβάνς, σε έκταση … εκατό γηπέδων ποδοσφαίρου. Ο κεντρικός του πυρήνας είναι ένας μαγνήτης, μεγέθους τετραόροφου κτηρίου, που θα συγκρατεί το πλάσμα του υδρογόνου από το να έρθει σε επαφή με τα τοιχώματα της εγκατάστασης. Θα έχει τόση δύναμη, ώστε θα μπορούσε να σηκώσει μετέωρο ένα ολόκληρο υπερωκεάνιο… Η πειραματική λειτουργία του υπολογίζεται να αρχίσει το 2035 και η εκμετάλλευση της ενέργειας, γύρω στο 2050… Είναι που το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Με τη μέθοδο αυτή, με μισό γραμμάριο υδρογόνου (καύσιμο), καλύπτονται οι ανάγκες ενός ατόμου, σε μια προηγμένη χώρα, για ένα ολόκληρο χρόνο! Άρα … συμφέρει. Έεε; Πάντως, το μπιλιετάκι της ΔΕΗ (ή όπως κι αν λέγεται, αλλιώς), με τα Δημοτικά τέλη, ΕΡΤ κ.λπ. θα το λαμβάνουμε «στον αιώνα τον άπαντα», όσο άφθονη και φθηνή κι αν αποδειχθεί η Πυρηνική Σύντηξη…

Μέχρι τότε … να είμαστε καλά !

Ep.Peripatitis@gmail.com

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content