Η μάχη του Αυγενάκη με τους «καρεκλοκένταυρους» και η στάση του για το ποδόσφαιρο

Όταν πέρυσι τον Ιούλιο ο Λευτέρης Αυγενάκης πήρε το χρίσμα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να αναλάβει το νευραλγικό υφυπουργείο αθλητισμού, ήξερε ότι δεν θα είχε καθόλου εύκολο έργο.

Το αντίθετο μάλιστα, μιας και οι εκκρεμότητες στον Ελληνικό αθλητισμό ήταν αρκετές, με την οικονομική κρίση να έχει αφήσει τα σημάδια της σε κάθε τομέα του.

Και όμως, ο Αυγενάκης με τις κινήσεις που έκανε, απέδειξε ότι είχε σχέδιο, δεν κλονίστηκε από τον πόλεμο που δέχθηκε από παράγοντες, ειδικά αυτούς του ποδοσφαίρου και συνέχισε να εφαρμόζει το πλάνο που είχε καταρτίσει για την επανεκκίνηση του Ελληνικού αθλητισμού, κάτω από υγιείς βάσεις. Και φρόντισε να ξεκινήσει από την πηγή του προβλήματος.

Έτσι λοιπόν, με την εγγραφή των σωματείων όλης της χώρας στα μητρώα του κράτους, αλλά και των αθλητών που συμμετέχουν σε αυτά, έχει φτιάξει ήδη μία σημαντική λίστα, που θα αποτελέσει πυλώνα για όσες ενέργειες ακολουθήσουν. Παράλληλα, τα όρια ηλικίας που τέθηκαν για την εκλογή προέδρων και μελών στις Ομοσπονδίες, έδειξε την πόρτα της εξόδου σε αρκετούς «καρεκλοκένταυρους», οι οποίοι είχαν φτιάξει την δική τους «πολιτεία» στηριζόμενοι σε πελατειακές σχέσεις με παράγοντες, που οδηγούσαν στην συνεχιζόμενη επανεκλογή τους. Το φαινόμενο να είναι κάποιος στην προεδρία Ομοσπονδίας για 36 και 40 χρόνια (!!!) δεν θα το ξαναδούμε. Η εκλογή του κάθε παράγοντα σε Ομοσπονδία περιορίζεται πλέον στις τρεις θητείες, ενώ κανένα μέλος διοικητικού συμβουλίου Ομοσπονδίας δεν θα πρέπει να είναι άνω των 71 ετών.

Με αυτό τον τρόπο, καταρχάς ο Αυγενάκης πετυχαίνει να απαλλάξει τις Ομοσπονδίες από τους προέδρους που είχαν πάρει την καρέκλα… σπίτι τους, να εμποδίσει την ανάπτυξη μακροχρόνιας σχέσης του κάθε παράγοντα με την εκάστοτε Ομοσπονδία αλλά και να ανοίξει την πόρτα σε νέους ανθρώπους, σε πρώην αθλητές και πρωταθλητές οι οποίοι έχουν τιμήσει τα Ελληνικά χρώματα, να προσφέρουν πλέον τις υπηρεσίες τους από άλλο μετερίζι.

Δεν είναι τυχαία η στάση που κράτησαν οι Ολυμπιονίκες, οι οποίες τάχθηκαν υπέρ των αλλαγών του Λευτέρη Αυγενάκη, οι οποίες θα πάρουν την μορφή νομοσχεδίου τον προσεχή Σεπτέμβριο. Ο Ελληνικός αθλητισμός πρέπει να ξεφύγει από παθογένειες του παρελθόντος και έφτασε η ώρα για να γίνει αυτό.

Ο υφυπουργός αθλητισμού έδωσε ψυχή και σώμα στην κατάρτιση του νομοσχεδίου, θέλοντας να δώσει ευκαιρίες και προνόμια σε νέους αθλητές που θα φτάσουν στην επιτυχία, αλλά και να μην αδικήσει όσους έχουν διαγράψει ήδη την δική τους ιστορία.

Στην μάχη αυτή, ο Αυγενάκης άφησε σε δεύτερη μοίρα την κατάσταση που επικρατεί στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, χωρίς να παρεμβαίνει σε «ατασθαλίες» της ΕΠΟ, αλλά ούτε να παίρνει θέση για την αναδιάρθρωση των κατηγοριών που βρίσκεται προς συζήτηση, όπως είχε κάνει πέρυσι ο προκάτοχός του, Γιώργος Βασιλειάδης.

Ο Αυγενάκης ηθελημένα τραβήχτηκε έξω από την διαμάχη του ποδοσφαίρου, αφού για το συγκεκριμένο θέμα έχει επιληφθεί η UEFA, με τον πρόεδρό της, Αλεξάντερ Τσέφεριν, να έχει άριστες σχέσεις με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ο υφυπουργός αθλητισμού δεν έχει δείξει διαθέσεις παρέμβασης στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ενώ φρόντισε να κλείσει την πόρτα της εύκολης πρόσβασης των ομάδων της Superleague στην ΕΡΤ και στο κρατικό χρήμα.

 

 

(*) Ο Σταύρος Κουράκος είναι αθλητικογράφος του Action24

 

The Daily Post.gr