Όταν τα πάντα έσκεπε το έρεβος
και δεν υπήρχε κάτι ούτε και τίποτα
άγιος αιθήρ τη νύχτα ερωτεύεται
και λόγια της ψιθύρισε ανείπωτα.
Κι αρχίζουν οι Ησιόδειες κοσμογονίες. Κι από του κόσμου την αυγή κι απ’ του χάους τα βύθη, σε στιγμές καταποντίσεως της αιγιαλίτιδος ζώνης, ξεφύτρωσε μέσα απ΄τη θάλασσα μια νεραϊδογέννητη θεά που ΚΡΗΤΗ ονομάστηκε, από το όνομα μιας Νύμφης των Εσπερίδων λένε. Μα και Αερία, και Ιδαία και Κουρήτης και Δολιχή και Μακάρια χώρα την ονόμασε η σοφία των μύθων. Αυτή η μακάρια Κρήτη είναι ο δικός μας γενέθλιος τόπος και νιώθουμε ευνοημένοι των θεών που μας χαρίστηκε μια τέτοια πατρίδα.
Πάνω από 6000 χρόνια οι δικοί μας πρόγονοι κατοικούσαν τον όμορφο αυτό τόπο.
Άνθρωποι των σπηλαίων μάς αφήνουν χαραγμένα στην πέτρα μηνύματα της καθημερινής τους ζωής.
Τρέφονται με άγριους καρπούς, χοχλιούς, βολβούς , χόρτα, φρούτα κι ο άγριος αίγαγρος θα τους εξασφαλίσει τροφή, δέρμα λίπος,. Κατασκευάζουν τα πρώτα αγγεία και χαράζουν πάνω τους εικόνες από έναν πολιτισμό έμβρυο που εγκυμονούσε τον ερχομό ενός ασύλληπτης έκτασης πολιτισμού. Το πρώτο ζώο που λατρεύτηκε σαν τοτέμ ήταν ο Ταύρος. Προσωποποίηση της δύναμης και της γονιμότητος.
Οι πρώτοι οικισμοί, η εξημέρωση ζώων, η καλλιέργεια της γης, τούς εμφανίζει την ανάγκη να λατρέψουν, να ικετεύσουν, να δοξάσουν τον υπεύθυνο της ύπαρξης και της ζωής τους. Έψαξαν και βρήκαν τους θεούς τους, όχι στον ουρανό αλλά εδώ στη γη. Δεν τους έκτισαν ναούς μεγαλοπρεπείς αλλά τους λάτρευαν σε σπήλαια και ιερά κορυφής. Θεά τους η γυναικεία θεότητα της «μάνας γης». Έτσι στα μικρά πήλινα ειδώλια εκτός των γυναικείων ή αντρικών μορφών ποζάρει αξιοπρεπής η πρώτη θεότητα «η Μεγάλη Μητέρα». Παχύσαρκη με μεγάλα στήθη εγγυάται ότι θα τους θρέφει αιωνίως. Η θρησκεία αρχίζει με τον καιρό να παίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνία τους αν και δεν άφησαν μνημειώδη θρησκευτικά έργα ,ούτε ναούς, ούτε μεγαλοπρεπή αγάλματα. Γύρω στο 2000 π.Χ ο σπουδαίος αυτός λαός έχει να παρουσιάσει τα πρώτα του ανάκτορα. Κνωσός ,Φαιστός, Γόρτυνα, Μάλλια κι άλλα που κοιμούνται ακόμη περιμένοντας ανάσταση, κέντρα περισσότερα θρησκευτικά από διοικητικά. Οι πρίγκιπες με ή χωρίς κρίνα είναι συγχρόνως και θρησκευτικοί αρχηγοί. Τα πρώτα σύμβολα της Μινωικής θρησκείας είναι γεγονός. Ο διπλούς πέλεκυς, τα ιερά κέρατα, ο ισόπλευρος σταυρός εδραιώνονται για πάντα στη θρησκεία των Μινωιτών.
Το ιερατείο το αποτελούν γυναίκες αφού η κύρια θεότητα εξακολουθεί να είναι η μεγάλη θεά τής γονιμότητας μάνα γη, η ίδια η παντοδύναμη φύση. Παριστάνεται άλλοτε όρθια ως « θεά των όφεων», άλλοτε με περιστέρια στους ώμους και στο κεφάλι, άλλοτε καθισμένη κάτω από το ιερό της δέντρο σε βουνοκορφές ανάμεσα σε λιοντάρια ως «Ορεία Μήτηρ και Πότνια των Θηρών». Σαν θεότητα λατρευόταν και η Βριτομάρτις, που σημαίνει γλυκιά παρθένα και απαντάται και ως Δίκτυννα στην περιοχή του Λασηθίου. Ακόμη λατρευόταν και ο Υάκινθος σύζυγος και γιος της μεγάλης μητέρας
Στην μινωική Κρήτη η ελιά διαδραματίζει ξεχωριστό ρόλο στη δεντρολατρεία, όπως φαίνεται από την παράσταση της σαρκοφάγου που βρέθηκε στην Αγία Τριάδα, στη Μεσσαρά της Κρήτης.
Κι ο μεγάλος θεός των θεών ο Κρόνιος Δίας αυτήν διάλεξε για γενέτειρα(Δικταίο Άντρο) κι εδώ μετέφερε πάνω σε λευκό ταύρο, του Αγήνορα τη θυγατέρα, την όμορφη Ευρώπη.
Ω;! μύθοι ανερμήνευτοι πόσες αλήθειες και γεγονότα κρύβετε; Πόσα μυστικά θέλετε να μας αποκαλύψετε;
Εδώ επί βασιλείας του Μίνωα δημιουργήθηκε ένας πολιτισμός που ακόμη και σήμερα δεν μπορούμε να συλλάβουμε τη μεγαλοσύνη του.
Από τότε αυτή: ,
«Η γη του Λαβυρίνθου και των Κρίνων.
Η γη του Δικταίου και Ιδαίου Άνδρου.
Η γη του ιερού δέντρου της ελιάς.
Η γη των Μύθων του Δία και του Μίνωα
Είναι ο γενέθλιος τόπος μας.
Είναι η δική μας πατρίδα»
(*) Η κ. Ελένη Μανιωράκη – Ζωϊδάκη είναι δασκάλα, λογοτέχνις
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019