Η απειλητική συμπεριφορά της Τουρκίας δεν είναι η συνηθισμένη και αυτό το ομολογούν διπλωμάτες και πολιτικοί παρατηρητές εντός και εκτός της γείτονος.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογαν, δείχνει ξεκάθαρα ότι παίζει απεγνωσμένα την πολιτική του επιβίωση προς όλες τις κατευθύνσεις, όχι όμως θέλοντας να διαπραγματευτεί μόνο ένα αίσιο γι’ αυτόν πολιτικό μέλλον, αλλά και να εξασφαλίσει όλα τα εν εξελίξει οικονομικά του συμφέροντα, μέσω των εταιρειών που έχει στα ονόματα συγγενών και πολιτικών του συμμάχων.
Μέσα σε όλο αυτό το “παζλ” των συσχετισμών, έρχεται η κατεπείγουσα συνάντηση με τον Ρώσσο Πρόεδρο Πούτιν, οι συνεχείς τηλεφωνικές επαφές με την Καγκελάριο της Γερμανίας Μέρκελ, καθώς και με τον ιδιόμορφο Πρωθυπουργό της προσφάτως αυτοεξορισθείσας απο την Ε.Ε., Μεγάλη Βρετανία.
Ολα αυτά, είναι εκείνα που αναγκάζουν τον Τούρκο νεο-Σουλτάνο, να ανοίγει μέτωπο με το σύνορο της Ευρώπης, την Ελλάδα, έχοντας επίσημα την “κατακραυγή” και ανεπίσημα την υποστήριξη των λεγόμενων ευρωπαίων εταίρων, ειδικά της Γερμανίας που ενισχύει το Τουρκικό μέτωπο με όποιες δυνάμεις εκείνη θεωρεί καλύτερες, μιας και οι περισσότερες βιομηχανικές ζώνες της Τουρκίας παράγουν τα γερμανικά προϊόντα για όλη την νοτιοανατολική Ευρώπη και Βαλκάνια, όπως και Ασία.
Συνεπώς, η Τουρκία έχει κάθε λόγο να απειλεί και μάλιστα σε διάρκεια μέχρι να πετύχει τους στόχους της.
Δεν την αφορά, εάν τα όπλα που χρησιμοποιεί είναι οι ίδιοι οι πρόσφυγες, τους οποίους μετατρέπει σε εισβολείς – “σφαίρες” κατά της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει και πραγματικά πυρά, ήξερε όμως τότε ότι οι συμμαχίες που έχουν συμφέροντα σε αυτή, δεν θα μπορούσαν να βοηθήσουν.
Ετσι, οι ανθρώπινες “σφαίρες” είναι και αποτελεσματικές και έχουν διάρκεια “πόνου” στις ανοιχτές πληγές της ανοχύρωτης Ευρώπης, που ελπίζει περισσότερο στον πατριωτισμό και στο φιλότιμο των Ελλήνων, παρά στις δικές της αμυντικές ικανότητες.
Ας μην γελιόμαστε!
Η Γερμανία, η Γαλλία, και κανένα άλλο κράτος δεν θα έβαζε σε κίνδυνο τις ένοπλες δυνάμεις του, για μία πιθανή σύρραξη Ελλάδος – Τουρκίας.
Η Ευρώπη δεν έχει ενιαίο αμυντικό δόγμα, δεν διαθέτει Ευρωπαϊκό Στρατό, άρα η ένωση είναι μόνον οικονομική, φορολογική και ελάχιστα πολιτική, μέχρι εκεί που δεν θίγονται τα συμφέροντα του Ευρωπαϊκού Βορρά και των ισχυρών οικονομιών της Ε.Ε.
Ολα αυτά τα έχει μελετημένα καλά η Τουρκία. Ξέρει και σχεδιάζει την επόμενη κίνησή της. Οποιος Πρωθυπουργός ή Πρόεδρος αναλάβει, την ίδια γραμμή θα ακολουθήσει έναντι των υπολοίπων.
Και επίσης, ας μην ξεχνούμε ότι η Τουρκία δεν θέλει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αν ήθελε θα το πετύχαινε. Εχει βαριές υπογραφές υπερ της.
Δεν θέλει και δεν θα μπει, γιατί συμφέρει ο ρόλος και η θέση του “ρυθμιστή” που κατέχει σήμερα απο τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι και τα τελευταία άκρα της Μεσογείου.
Η Τουρκία λοιπόν θα εντείνει όλες τις προσπάθειές της έναντι της Ελλάδας, της Ευρώπης, της Ρωσίας και των ΗΠΑ.
Θέλει συγκεκριμένα πράγματα και θα τα πάρει, εκτός αν όλοι όσοι είναι απέναντι απο την Τουρκία, συνταχθούν και ορθώσουν ανάστημα.
Μέχρι τότε, τα θέματα που αφορούν την Ελλάδα: Συνδιοίκηση στη Θράκη, Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, Υφαλοκρηπίδα, Κύπρος, ΑΟΖ, Γεωτρήσεις κλπ θα μένουν ανοιχτά, ως μία πληγή που θα ματώνει μόνο για τον Ελληνικό Λαό και το Ελληνικό Εθνος.
Εδω, ίσως πρέπει να αναθεωρηθεί η επιτέλους η Εξωτερική Πολιτική της χώρας και να θέσει επι τάπητος την ατζέντα μιας άλλης κατεύθυνσης, που δεν θα επαιτεί, αλλά θα ΑΠΑΙΤΕΙ!
Η ιστορία έχει διδάξει πολλά!
Κάποτε, ο πρ. πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, έκανε ΕΜΠΑΡΓΚΟ (ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ) στους επίδοξους “ψευτοΜακεδόνες”. Τα αποτελέσματα ήταν τότε ουσιαστικά.
Σήμερα; Μήπως ήρθε η ώρα για ένα ακόμη ΕΜΠΑΡΓΚΟ στην “φιλόδοξη” Τουρκία;
(*) Ο κ. Παν. Β. Πεντζουρίδης είναι Διευθυντής του “ΘΡΑΚΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ” και Γενικός Διευθυντής του μηνιαίου περιοδικού ποικίλης ύλης CPA news
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019