Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα ονόμαζε έτσι το γλυπτό που στολίζει από τις 20 Σεπτεμβρίου το πάρκο του Δήμου Αθηναίων με την ευκαιρία του εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Ειρήνης. Ολοφάνερα όμως είναι το “Δέντρο της παγκοσμιοποίησης και της Πανθρησκείας”. Ένα δέντρο μπρούτζινο με τα κλαδιά του, χέρια, που απλώνονται άτακτα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα αγκαλιάζοντας έτσι όλον τον κόσμο που μπορεί να κουρνιάσει, όπως υποστηρίζουν οι παγκοσμιοποιητές, κάτω από τα κλαδιά του. Μια ανάμειξη συμβόλων της Βίβλου, του Ιουδαϊσμού και του Μωαμεθανισμού είναι το νέο άγαλμα, δέντρο.
«Ο δρόμος της ειρήνης ξεκινά από την Αθήνα, το λίκνο της δημοκρατίας. Αυτή είναι η δύναμη της τέχνης για την ειρήνη». Αυτά τα σοφά ξεστόμισε, στα αποκαλυπτήρια, η δημιουργός ενός γλυπτού που παραδόξως φέρει το όνομα “άγαλμα της Ειρήνης” και τοποθετήθηκε πανηγυρικά στο πάρκο Ριζάρη, με παρόντα σημαίνοντα πρόσωπα της πολιτικής . Το άγαλμα τοποθετήθηκε στο σημείο που πριν 30 χρόνια είχε φυτέψει η Πρέσβειρα καλής θελήσεως Μαριάννα Βαρδινογιάννη, ένα δεντράκι που το ονόμασε ΕΛΠΙΔΑ, ελπίδα για τα παιδιά με καρκίνο. Επικροτούμε το αληθινό δεντράκι της ελπίδας των καρκινοπαθών παιδιών κι αναρωτιέμαι τι σχέση μπορεί να έχει με αυτό, το μπρούτζινο άγαλμα. Το γλυπτό είναι έργο της γλύπτριας Hedva Ser, και το Σωματείο “ΕΛΠΙΔΑ Σύλλογος Φίλων Παιδιών με καρκίνο» το προσέφερε, δώρο ακριβό, στην πόλη των Αθηνών. Γιατί τάχα χάρισε η Πρέσβειρα καλής θελήσεως της UNESCO στην πόλη της Παλλάδος τούτο το περίεργο δημιούργημα; Στην χώρα των λευκών αγαλμάτων, στην γενέτειρα της αρμονίας και του κάλλους, τι θέση έχει το παρόν δημιούργημα;
Ντράπηκαν τα αγάλματα τα ελληνικά κι απόστρεψαν το πρόσωπά τους.
Η λέξη άγαλμα παράγεται από το ρήμα αγάλλω -αγάλλομαι. Η λέξη άγαλμα άρα σημαίνει την αγαλλίαση, την ψυχική ανάταση και το μεγαλείο, που νιώθει κανείς στην θέα τους. Ένιωσαν άραγε τέτοιου είδους συναισθήματα οι παρεβρισκόμενοι στα αποκαλυπτήρια του νέου τύπου αγάλματος, όντας Έλληνες;
Το μπρούντζινο γλυπτό, φέρει πλήθος συμβόλων που φανερώνουν την πραγματική ταυτότητα του εικαστικού τούτου έργου.
Το πρώτο στοιχείο του είναι το σύμβολο Chai, που αντιπροσωπεύει την ζωή στην Βίβλο. Το δεύτερο είναι το Shin, που στα εβραϊκά είναι το πρώτο γράμμα της λέξεως Shalom, ενώ στα αραβικά το πρώτο γράμμα της λέξης Salam.Το τρίτο στοιχείο του γλυπτού είναι το περιστέρι, αγγελιοφόρος της ελπίδας και της ελευθερίας, καθισμένο σ’ ένα κλαδί, έτοιμο να πετάξει καλώντας τους λαούς σε ειρήνη. Και τέλος, η ημισέληνος, σύμβολο του Ισλάμ. Από τον Χριστιανισμό τίποτα.
Τα Ίδια γλυπτά της Hedna Ser κοσμούν κεντρικά σημεία και άλλων πόλεων του κόσμου: Βερολίνο, Στρασβούργο, Βοστόνη, Φιλαδέλφεια, Αριζόνα, Ιερουσαλήμ, Παλαιστίνη, Μάλτα, Ανδόρα, Μπακού κι έπεται συνέχεια. Το Δέντρο της Ειρήνης, τοποθετημένο σε δημόσιους πολυσύχναστους χώρους, καθιερώθηκε σαν το παγκόσμιο σύμβολο κατανόησης και συνύπαρξης Εθνών με διαφορική θρησκεία, διαφορετική κουλτούρα , διαφορετικό πολιτισμό.
Κοίτα τι μαγικές ιδιότητες κατέχει τούτο το μαυριδερό έργο τέχνης κι εγώ να ψάχνω να τού βρω ψεγάδια. Προσέξτε και θα κάτι θα βρείτε κι εσείς.
Πόσο στα ψιλά αλήθεια πέρασε αυτή η ανατροπή, στην χριστιανοκρατούμενη Ευρώπη που δυο χιλιάδες χρόνια τώρα δεν τολμούσε κανένας να εναντιωθεί στην από ανατολάς επιβαλλόμενη θρησκεία. Τώρα καμιά αντίδραση αν και δεν υπάρχει καμία αναφορά στον Χριστιανισμό. Μιλούν για «βίβλο», «περιστέρι της ελπίδας», κάνουν αναφορά στο Ισλάμ, στον Ιουδαϊσμό, ωστόσο πουθενά δεν υπάρχει κάποια αναφορά στον Ιησού Χριστό. Επιτέλους “ο αντίχριστος” που τόσο χρόνια μας φοβέριζε η εκκλησία έφθασε και το παράλογο δεν ενοχλεί καθόλου τους ηγέτες της.
Λαέ μου ευκολόπιστε χαμπάρι δεν το πήρες ότι στην Αθήνα στήθηκε το άγαλμα της Πανθρησκείας και Παγκοσμιοποίησης που όχι κτυπούν την πόρτα μας αλλά ήδη έχουν κάνει κατάληψη στα χώματα και στα ιδανικά μας και δυστυχώς ο δρόμος για την Πανθρησκεία και παγκοσμιοποίηση περνά από την Εθνοκτονία.
Αυτό το Έθνος, που με τόσες θυσίες κι ηρωισμούς ανασυστήσαμε το 1821, έφθασε να αποτελεί απαγορευμένη λέξη, πιπέρι στο στόμα του Έλληνα.
Η Ευρώπη με μαθηματική ακρίβεια βαδίζει προς ένα νέο μεσαίωνα, Ισλαμικό αυτήν την φορά. Ο Ισλαμισμός σαν θρησκεία νεώτερη από τον Χριστιανισμό, κατά 700 περίπου χρόνια, ζει τώρα τον δικό του Μεσαίωνα. Και το τραγικό τον ζει στην χώρα μας. Το πρόβλημα με τους μουσουλμάνους είναι δύσκολο γιατί θα κατακτήσουν την Ευρώπη όχι με πόλεμο αλλά πληθυσμιακά. Το κοράνι το λέει ξεκάθαρα «κολυμπήστε στο αίμα των απίστων». Τον μεσαίωνα την πλήρωσαν οι Έλληνες, γιατί αυτοί ήσαν που υπερείχαν πνευματικά και τώρα ο Έλληνας έχει στοχοποιηθεί και δυστυχώς οι μουσουλμάνοι είναι ανώριμοι για δημοκρατία ζώντας παράνομα στην χώρα της Δημοκρατίας. Αλλοίμονο! αυτοί οι δύστυχοι που τώρα έρμαια στα χέρια των παγκοσμιοποιητών φθάνουν στην πατρίδα μας και που μόνο συμπόνια μας προκαλούν, σε λίγα χρόνια θα είναι οι δυνάστες μας.
Τέλος για να ομαδοποιήσουν παντελώς, τούτο το ανθρωπομάνι, έστησαν στα σκαριά στον ίδιο τόπο(Ασία) οι απόγονοι των ίδιων που συνέλαβαν τις μονοθεϊστικές θρησκείες ( (Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός, Ισλαμισμός) μια νέα θρησκεία την ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ στην Αστάνα στο Καζακστάν. Ένα συνονθύλευμα θρησκειών. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος θα κατευθύνεται και θα ελέγχεται πιο εύκολα. Ο Θεός παρουσιάζεται ως άφυλος προσαρμοσμένος στην νέα θεωρία της Πανθρησκείας. Εμπρός λοιπόν Νεοέλληνα για μια Ελλάδα στα μέτρα των αναρχικών. Κι ενώ σε όλον αυτόν τον κυκεώνα των αλλαγών: κράτος, εκκλησία, αλλά κι εσύ κι εγώ κι οι άλλοι, παραδόξως σιωπούμε, εσύ, αμετάλλακτε, Έλληνα μείνε πιστός στον όμαιμον ,στο ομόγλωσσον, στο ομόθρησκον, στο ομότροπον, που σου κληροδότησαν οι τόσο σπουδαίοι πρόγονοι σου. Ίσως οι πρόγονοι πάλι σε σώσουν.
(*) Η κ. Ελένη Μανιωράκη – Ζωϊδάκη είναι δασκάλα, λογοτέχνις
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019