“Θα σπουδάσω… εφοπλιστής”, έλεγε σε ένα από τα πιο χαριτωμένα τραγουδάκια του ο μακαρίτης ο Μανώλης Ρασούλης. Ξέροντας καλά βέβαια, ο φιλοσοφημένος αυτός άνθρωπος, πως κάποιες ιδιότητες δεν σπουδάζονται.
Οι εφοπλιστές, ή βρίσκουν έτοιμα από το μπαμπά τα καράβια τους, οπότε το πιθανότερο είναι πως τελικά θα πεθάνουν στην ψάθα, ή “το έχουν μέσα τους” το μικρόβιο…
Ο μακαρίτης Παντελής Σφηνιάς, δεν “σπούδασε” εφοπλιστής. Αναδείχθηκε. Με τη “μαγκιά” του. Με την ευστροφία που τον διέκρινε, και με τη σκληρή δουλειά του. Ένα πάγκο έστηνε, όταν ήταν νέος, στην Ακτή Μιαούλη, και πουλούσε εισιτήρια στους περαστικούς. Από πλανόδιος πράκτορας εισιτηρίων ξεκίνησε, για να γίνει το “νούμερο ένα” της πολύπαθης ελληνικής ακτοπλοϊας, την οποία έπαιζε (έτσι νόμισε τουλάχιστον) στα δάκτυλά του. Μέχρι που συνέβησαν όσα συνέβησαν…
Ούτε ο μακαρίτης Περικλής Παναγόπουλος “σπούδασε” εφοπλιστής. Μόνο στο μυαλό του βασίστηκε. Ξεκίνησε σχεδόν από το μηδέν, κι έφθασε να δημιουργήσει μια από τις κορυφαίες στον κόσμο ναυτιλιακή εταιρεία διεθνούς κρουαζιέρας. Ήξερε πότε έπρεπε να την πουλήσει, για να κτίσει στη συνέχεια τον εκπληκτικό κόκκινο στόλο των Σούπερ Φάστ και να διαχειρισθεί τις τύχες της ελληνικής ακτοπλοϊας.
Αυτοί οι δυο καραβοκύρηδες, σφράγισαν, στην κυριολεξία, την εποχή τους, και δημιούργησαν τη νέα εποχή του ελληνικού ακτοπλοϊκού γίγνεσθαι. Μετέτρεψαν τα σαπιοκάραβα που αλώνιζαν τα ελληνικά πελάγη, σε υπερσύγχρονα πλεούμενα ανάκτορα.
Ο μεν Σφηνιάς, ατύχησε. Το ναυάγιο του “Εξπρές Σάμινα” ήταν η αφορμή να καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα η “αυτοκρατορία” που είχε στήσει αλλά δεν είχε προλάβει να στηρίξει.
Ο δε Παναγόπουλος, ευτύχησε να κατευθύνει το πλωτό δημιούργημά του σε απάνεμο λιμάνι, έπεσε όμως θύμα της… απαγωγής του. Που δεν κόστισε μόνο τα 30 εκατομμύρια λύτρα που λέγεται πως πληρώθηκαν στους απαγωγείς του. Αλλά ανέκοψε την πορεία και τους σχεδιασμούς του, σε ένα πολύ κρίσιμο και καθοριστικό σημείο.
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα, ποιά θα ήταν σήμερα η εικόνα της Ελληνικής Ακτοπλοϊας, αν εξακολουθούσαν να βρίσκονται στο πηδάλιό της άνθρωποι όπως ο Παντελής Σφηνιάς και ο Περικλής Παναγόπουλος. Όλοι πιστεύουν όμως, πως θα βρισκόταν σε πολύ καλύτερο επίπεδο… Ίσως να μην παρεισέφρυε στη ρότα της ο μοιραίος Ανδρέας Βγενόπουλος, ενδεχομένως ούτε ο Εμμανουέλε Γκριμάλντι…
Αλλά, είπαμε. Εφοπλιστής δεν… σπουδάζεις! Ή το έχεις μέσα σου το μικρόβιο, ή δεν το έχεις…
Υ.Γ.:
Ένα πράγμα δεν ξέρουμε. Άραγε, το “καζάνι” από το οποίο βγήκαν ο Σφηνιάς και ο Παναγόπουλος, “έσκασε”; Ή μήπως υπάρχει ακόμη κάπου, παραπεταμένο, οπότε μπορούμε να ελπίζουμε σε μια κάποια επόμενη μαγεριά;
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019