Άνιση εκπαίδευση

Γράφει ο Μιχάλης Β. Κεφαλογιάννης

Με αφορμή το άρθρο που δημοσιεύσατε στην ιστοσελίδα σας πήρα την απόφαση να γράψω και γω για αυτό το θέμα που ταλαιπωρεί πολλούς γονείς.

Είναι λυπηρό αυτό που διαβάσαμε που έγινε σε περιοχή του Ρεθύμνου. Μια μητέρα να κάθεται σε μια πυλωτή κοντά σε ένα σούπερ μάρκετ της περιοχής που της έχουν δώσει τους κωδικούς του WiFi ώστε να μπορούν τα παιδιά της να παρακολουθήσουν τα διαδικτυακά μαθήματα.

Πριν μας βρει αυτή η πανδημία και αυτός ο ιός που υπάρχει, καλό είναι αυτοί οι οποίοι δεν πιστεύουν να αρχίσουν να πιστεύουν γιατί μόνο αν προσπαθήσουμε όλοι μαζί θα καταφέρουμε να περιορίσουμε την διασπορά του.

Πριν λοιπόν από την εμφάνιση του κορονοϊού είχαμε περάσει από μια οικονομική κρίση η οποία δεν είχε τελειώσει και ούτε έχει τελειώσει, έφερε πολλούς γονείς στην ανεργία και έτσι δεν μπορούσαν να προσφέρουν στα παιδιά τους τίποτα παραπάνω από τα βασικά.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι στα σχολεία κοιτάζουν τα παιδιά το ένα το άλλο και ζηλεύουν μεταξύ τους για το ποιο έχει ομορφότερη τσάντα, ποιο έχει περισσότερα σχολικά είδη με ήρωες των παιδιών και σε μερικές περιπτώσεις που φταίμε οι ίδιοι οι γονείς ποιο έχει ακριβότερο κινητό. Ακόμα και για ρούχα και παπούτσια.

Αυτό λοιπόν δημιουργούσε και δημιουργεί μια ανισότητα μεταξύ τους. Ήταν όμως όλα στο περιβάλλον τους στο σχολείο τους και μπορεί να είχαν διαφορετικά πράγματα μαζί τους φθηνά ακριβά ή και καθόλου. Τώρα όμως έχουμε μια άνιση εκπαίδευση, διότι αυτό που διαβάσαμε για την μητέρα στο Ρέθυμνο υπάρχει σε μεγάλο βαθμό γυρω μας. Είναι πολλοί γονείς που είτε είχαν χάσει την δουλειά τους λόγω της οικονομικής κρίσης είτε την έχασαν λόγω της πανδημίας και έτσι κάποια αγαθά δεν μπορούν να τα προσφέρουν στα παιδιά τους.

Δεν θεωρώ ότι το Ίντερνετ και η τεχνολογία είναι βασικά αγαθά αλλά ίσως έχουν γίνει πλέον αναγκαία στην ζωή μας. Πως λοιπόν τα παιδιά αυτών των οικογενειών θα παρακολουθήσουν τα διαδικτυακά μαθήματα τους; Πως θα συνεχίσουν την μάθηση τους όπως κάνουν οι υπόλοιποι συμμαθητές τους;

Και για να προλάβω κάποιους μέσα από δωρεές την πολιτείας έχουν δοθεί κάποια ταμπλετ ώστε να μπορουν κάποια παιδιά να κάνουν μάθημα αλλά πολλοί συνάνθρωποι μας δεν έχουν Ίντερνετ στο σπίτι τους γιατί δυσκολεύονται οικονομικά και προτίμησαν τα 30 ευρώ του Ίντερνετ να τα διαθέτουν για τρόφιμα, είναι απόλυτα λογικό.

Για μπείτε όμως στην θέση αυτών των παιδιών, πως νιώθουν απέναντι στους συμμαθητές τους που συνεχίζουν την εκπαίδευση και αυτά μένουν πίσω. Όλο αυτό γίνεται για να περιορίσουμε την διασπορά του ιού και συμφωνώ αλλά ίσως τα σχολεια θα πρέπει να ανοίξουν για να είναι τα παιδιά στο φυσικό περιβάλλον τους και να συνεχίσουν την εκπαίδευση τους όλα ίσα.

Και εμείς οι γονείς να είμαστε υπεύθυνοι και προσεκτικοί στην μεταφορά των παιδιών στο σχολείο και όχι να βρίσκουμε αφορμή την μεταφορά των παιδιών στο σχολείο ώστε να κάνουμε άσκοπες βόλτες και επισκέψεις.

Εύχομαι να περιοριστεί η διασπορά του ιού, να ανοίξουν τα σχολεία ώστε να μην διαβάζουμε τέτοια θέματα γιατί στο συγκεκριμένο τουλάχιστον έστω με δυσκολία τα παιδιά κάνουν μάθημα, άλλα όμως παιδιά δεν κάνουν καθόλου μάθημα και μενουν πίσω μαθησιακά και είναι άσχημο αυτό. Η πολιτεία είναι δίπλα μας απλά πρέπει να γίνουμε και μεις πιο υπεύθυνοι απέναντι σε αυτό που ζούμε.

 

 

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content