Είναι οι μαθητές φασίστες;

Γράφει ο Αιμίλιος Παττακός

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθουμε τους μαθητές να προβαίνουν σε καταλήψεις στα σχολεία τους , με θέμα την ακύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών.

Ας ξεκαθαρίσουμε από την αρχή οτι υπάρχουν θεσμοί που εκφράζουν την πολιτική της χώρας , την κυβέρνηση τα κόμματα και τη Βουλή , τα οποία είναι και υπεύθυνα για την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής.
Δεν είναι θέμα που θα έπρεπε να αφορά τους μαθητές, ιδιαίτερα να κάνουν κατάληψη για αυτό το σκοπό.
Όπως ακόμα οι καταλήψεις και τώρα και στο παρελθόν  που εφευρέθηκαν , δεν προσέφεραν κάτι το ουσιαστικό στους μαθητές , πέρα από την κοπάνα το χαβαλε και το χάσιμο μαθημάτων.

 

Όμως για κάποιον που παρακολουθεί τα πράγματα στη χώρα , δεν είναι εύκολο να παρακολουθήσει τις οβιδιακες μεταμορφώσεις των κυβερνώντων , ως προς τις καταλήψεις , πότε είναι καλές και πότε κακές.
Γιατί σίγουρα είναι το λιγότερο υποκριτικό να καταδικάζουν τις καταλήψεις αυτοί πού τις  έχουν ανακαλύψει , όταν η θεματολογία ή τα αιτήματα  δεν έχουν την έγκριση τους  ή απέχουν ιδεολογικά από τους προηγούμενους λόγους που  γίνονταν οι καταλήψεις.
Η τωρινή κινητοποίηση δεν έχει διεκδίκηση για μαθητικά ζητήματα και ζητήματα παιδείας γενικότερα , αλλά αφορά εθνικό θέμα.
Αφού θεωρήσουμε δεδομένο ότι οι μαθητές είναι κομμάτι της κοινωνίας και αφουγκραζονται τις δυσκολίες και τις ανησυχίες των γονιών τους , έχουν άποψη για τα τεκταινόμενα , ενώ έχουν δικαίωμα ψήφου στα 17 , είναι δηλαδή ενεργοί πολίτες.
Αυτό που δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει είναι η μαζικότητα και η συμμετοχή των μαθητών , δίνοντας την εικόνα της επικράτησης σε ολόκληρη τη χώρα.
Όπως είναι σίγουρο ότι γίνονται προσπάθειες από κάποιους να εκμεταλλευτούν τις καταλήψεις για πολιτικούς λόγους, με προσηλυτισμό μελών , εκμεταλλευόμενοι την ευαισθησία των μαθητών για το εθνικό θέμα.

 

Την άλλη στιγμή μέσω των κυβερνητικών διαύλων , γίνεται προσπάθεια να στοχοποιηθουν οι μαθητές , χαρακτηρίζοντας τους φασίστες , πράγμα επικίνδυνο και ατεκμηρίωτο.
Η μαζικότητα η καθολική συμμετοχή και ο δυναμισμός που δείχνουν οι νέοι για ένα διαφορετικό από τα συνηθισμένα θέματα που συνήθως τους απασχολούν , δεν πρέπει να περνά απαρατήρητος , γιατί το αίτημα τους δεν είναι η τετράγωνη τυρόπιτα , οι εκδρομές , τα τζάμια και το πετρέλαιο θέρμανσης.

 

Αυτή τη φορά αγνά πατριωτικά αισθήματα αποτέλεσαν το λόγο να φύγουν από τις καφετέριες, έχοντας έντονη ευαισθησία και αγαθούς σκοπούς.
Δεν πρέπει λοιπόν να προσπερναμε τη νεολαία απαξιώνοντας τη , ούτε να τη χλευαζουμε.
Ούτε θεωρώ ότι είναι ελεγχόμενοι και κομματικοποιημενοι , όπως στο παρελθόν που έβαζαν στην ατζέντα θέματα που ενδιέφεραν την αριστερά, όπως η Παλαιστίνη , η Νικαράγουα , η Κουβα, θέματα εκτός ενδιαφέροντος της παιδείας.

 

Ο επιπόλαιος τρόπος που η κυβέρνηση χαρακτηρίζει τους μαθητές χρυσαυγιτες και με χαρακτηρισμό φασίστες , δεν προσφέρει καλή υπηρεσία ούτε στην πατρίδα , ούτε στους μαθητές , που αυτή τη στιγμή έχουν ανάγκη από ήρεμες φωνές και όχι φωνασκιες.

 

Το πολιτικό λάθος της κυβέρνησης με τη συμφωνία των Πρεσπών, που έφερε τις κινητοποιήσεις , όχι μόνο στους μαθητές αλλά και σε μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας , συνεχίζεται με ένα ακόμη  λαθος, τον τρόπο αντιμετώπισης των μαθητών.

 

Ο ανώριμος και χωρις προσοχή τρόπος  χαρίζει τους μαθητές στη Χρυσή Αυγή , με σκοπό να τους καταγγείλει και να τους απαξιώσει , πράγμα αφελές , επικίνδυνο και εθνικά επιζήμιο.

 

Ας προσέξουν στην Αριστερά , πάνω στον πανικό τους , στην επιθυμία να εκτελέσουν την αποστολή που τους έχει ανατεθεί από το εξωτερικό, να δείξουν καλό και υπάκουο πρόσωπο, να μη χάσουν το μέτρο.
Επειδή τους είναι δύσκολα να ελέγξουν μια κινητοποίηση που δεν προέρχεται από τη μήτρα της , να μη χαρακτηρίζουν το σύνολο των συμμετεχόντων ως ακροδεξιούς, γιατί διαπράττει μεγάλο πολιτικό και εθνικό σφάλμα.

 

Σφάλμα γιατί χαρίζει με χαρακτηρισμούς και επιπολαιότητα ένα μεγάλο τμήμα από την υγιως σκεπτόμενη νεολαία στη χρυσή Αυγή , με τεράστιες συνέπειες για τη συνοχή της κοινωνίας και της δημοκρατίας.
Αυτοί οι οποίοι με τόση ευκολία μιλούν για φασίστες και φασισμό , προσπαθώντας να δικαιολογήσουν και να ξεφύγουν από τα λάθη τους , να είναι προσεκτικοί γιατί διχάζουν την κοινωνία , που είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

 

Έτσι οι αναφορές και οι εξισώσεις με ολοκληρωτικά καθεστώτα , οι αφορισμοί και ο στιγματισμος , μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ των πολιτών και η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά την κυβερνητική πλευρά
Είναι ευθύνη όλων των πολιτικών να χαμηλώσουν τους υψηλούς τόνους και αποφυγής ενεργειών σαν τη χθεσινή , με τάγματα  “δημοκρατικών μαθητών”
οι οποίοι έκαναν αντιδιαδηλωση , με συμμετοχή ενηλίκων και κονταροφορων.

 

Αυτές οι πρακτικές ρίχνουν λάδι στη φωτιά σε ένα ήδη τεταμένο κλίμα και οι εμπνευστές τους θα πρέπει να είναι προσεκτικοί.
Η μόνη θεσμικά που έχει την ευθύνη και τη δυνατότητα για να χαμηλώσει την ένταση και να επαναφέρει την κανονικότητα , είναι η κυβέρνηση
Σε αυτην θα πέσει το βάρος και οι ευθύνες , αν κατά λάθος ξεφύγουν τα πράγματα.
ΥΓ.
Είναι προφανές για κάποιους ότι αν δεν υπήρχαν οι φασίστες , θα έπρεπε να τους εφεύρουν για να κρύβουν τη γύμνια τους…
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content